no, jak widzę wypowiedź, która zaczyna się od "podeszłem", to jakoś odechciewa mi się czytania dalej.

:D I o to chodzi, i o to chodzi;) Pozdrawiam!

Nie zgodzę się z Tobą. Przede wszystkim jak szukasz ohydy i mordu to sobie zapuść goore. Scena morderstwa jest pierwszą sceną tego typu, która uświadomiła mi co to znaczy zabić. Kiedy Benny usiadł po morderstwie nagle naszło mnie mnóstwo refleksji i wręcz lęku.

Też sie nie zgodzę. Dla mnei generalnie jeden z ciekawszych filmów - może nie najlepszych, ale ciekawszych - jakie widzialem ostatnimi czsy. Techniczne cudeńko, ale to już nieistotne. Wg mnie film ten porusza bardzo dużo tematów - może nawet troche za dużo sobie reżyser na barki wziął. Bo sam temat odpoweidzialności, rodziny, czasu dla dziecka, fascynacji szerokopojęta kamerą - i nawet (coby sięgnąc dalej) stworzeniem sobie z niej pewnej namiastki idei, bóstwa, sacrum i wyznacznika moralnego to raczej wyjścia do troche szerszych rozważań. Rozważań których wg mnie reżyser troche nie udźwignął ale i tak duży szacun za starania - chodzi mi tu bardziej o motyw zbrodni i kary i też o motyw próby, czy nawet pewne ideę mordu "przyzwolonego" którym Raskolnikow tłumaczył swoje morderstwo (->Dostojewski). Nie mam siły by więcej pisać ale warto chyba by tak na to spojrzec.

Zajebiste aktorstwo i koleny (mój trzeci jak na razie) film bez użycia jakiejkolwiek muzyki, poza muzyka " w filmie" co razem se zdjęciami (kadry!) robi niesamowity klimat. Yo.

To że film ten zawiera przesłanie "kochajcie dzieci swoje" nie jest moim zdaniem prawdą. To film o braku
uczuć głównego bohatera. On nie odczuwa emocji - owszem próbuje je znaleźć w filmach, czy w realnym
życiu, ale tak naprawdę ich nie odczuwa. Jest mu gorąco, zimno, jest głodny, spragniony, ale nie odczuwa
strachu, obrzydzenia (scena mycia podłogi), nawet ciekawości. Jedyny moment kiedy coś czuje to lot za
motorówką (mamo - ja latam).
Dlatego niszczy swoją rodzinę (mord to właśnie ma na celu), żeby coś poczuć. I chyba mu się udaje - w
ostatniej scenie mówi - przepraszam - czyżby odczuł żal? Nie jestem do końca pewien.

===================spoiler====================

Wydaje mi się, powiedział to, kopiując to, co słyszał w filmach. On faktycznie nic nie czuł. Po prostu w określonych sytuacjach ludzie w oglądanych przez niego filmach mówią "przepraszam", więc on też to powiedział.

W mojej ocenie film jest raczej słaby 3/10. Michael Haneke przepada za motywem wpływu kina/telewizji na młodych ludzi, a dokładnie za związanym z tym (wg niego) zjawiskiem przemocy wśród młodzieży i wypaczeń. Temat ten porusza również w "Funny Games". Patrząc po komentarzach sądzę, że niektórzy zbytnio popadają w analizę. Tak naprawdę rzeczywistość w filmie jest fikcyjna. Reżyser skrzętnie manipuluje widzem przedstawiając mu swój punkt widzenia. A ten, naiwny, łyka wszystko jak leci a dodatkowo jeszcze tworzy własne wnioski. Tak naprawdę analiza filmu, którą niektórzy przedstawili w tym temacie są zwykłym opisem scenariusza. Co Haneke wymyślił, jak chciał przedstawić głównego bohatera, jaką nadał mu psychikę itd. Rozumiem, że tak naprawdę moją wypowiedź można podciągnąć pod każdy film. Owszem, jednak tu dostrzegam pewną różnice. Chodzi o to, że film kreuje się na realistyczny, jednak w dużym stopniu to tylko swobodna fantazja reżysera. Podobne wrażenia miałem przy "Funny Games", chociaż tamten film miał jednak inne swoje plusy. Znacznie ciekawiej też wypada "Pianistka", ale ta akurat jest na podstawie książki.

"Benny jednak nie wytrzymuje napiecia i pokazuje nagranie rozdzicom. "

To nie tak że nie wytrzymał napięcia, on żadnego nie odczuwał. Pokazał rodzicom film żeby ich ukarać.