Telewizja Kino Polska, 10. listopada 2013 r. (niedziela), godz. 18:05 - 20:05. Powtórka w dniu następnym o godz. 06:00. Ciekawe, czy zachował się stary polski dubbing.

No to sam sobie odpowiem: widać się nie zachował, skoro "Weiße Wölfe" lecą teraz po "enerdowsku", z lekka tylko przykryci polskim lektorem. Nawet nasza Barbara Brylska w nich szprecha.
Jakiś czas temu (już nie pamiętam, czy w Kino Polska, czy w Ale kino+) puszczano "Milczącą gwiazdę" Made in GDR, według prozy młodego Stanisława Lema. Film cokolwiek starszy, ale obraz bardzo ładnie zachowany lub zrekonstruowany. I - co najważniejsze - wszyscy gadali po polsku! Co prawda, od strony formalnej, była to współprodukcja z polskim udziałem. Trochę szkoda, że enerdowskie pseudowesterny mają się jakby gorzej.
PS Pomyśleć, że przez kilka pierwszych dekad PRL-u dubbingowano u nas prawie wszystko, co przychodziło z DEF-y. Artykuł Bogdana Zagroby z dawnego >>Magazynu Filmowego<<, dołączony do Historii Polskiego Dubbingu (http://www.polski-dubbing.pl/forum/viewtopic.php?f=13&t=108) stwierdza nawet, że "Każdy język ma tu inne pułapki dla redaktora. Rosjanie mówią wolniej niż Polacy, rozciągają słowa i w czasie potrzebnym na wymówienie rosyjskiego zdania trzeba zmieścić więcej słów polskich, unikając przy tym rosyjskiej śpiewności. Natomiast angielski, zwłaszcza w wydaniu amerykańskim, obfituje w masę słów jednosylabowych, określających pojęcia, na które my mamy słowa kilkusylabowe. Trzeba się streszczać, skracać zdania. Włosi mówią bardzo szybko i dużo. [...]! Stosunkowo NAJŁATWIEJ NAKŁADAJĄ SIĘ SŁOWA POLSKIE NA DIALOG NIEMIECKI [kapitaliki moje - swoją drogą, powinno być albo "stosunkowo łatwo", albo "najłatwiej"].