Zaczynam to pisać będąc przy 31min. skończę jak do-oglądam do końca.
Od samego początku mam wrażenie, że się poryczę, ale trzymam fason. Kevin swoją rolę (póki co) odgrywa na medal. Jest w fatalnym położeniu, bo traci wszystkich swoich przyjaciół i ukochaną dziewczynę, w nowej szkole kładą na niego nacisk, żeby biegał mimo swoich niechęci... wiecie wspomnienia i te sprawy. Chłopaka 'prowadzi' zmarła dziewczyna, słyszy głosy "biegnij, stój itd" i przez to w nowej szkole ustanawia nowy rekord szkoły.
___
Reasumując:
Jeśli ktoś jest dla Ciebie ostoją, "powietrzem" bez którego nie da się żyć to ciężko jest się pogodzić z utratą. Ellie była właśnie takim tlenem dla głównego bohatera. Mimo upływu czasu chłopak tęskni i obwinia się za śmierć przyjaciół mimo, że w ogóle nie zawinił. To bardzo smutny film, emocje sięgają zenitu. Nie oglądaj jeśli jesteś wrażliwy/a bo ten film jest bardzo emocjonalny. Dla niektórych może się okazać monotonny, bo opiera się głownie na sporcie i wspomnieniach. Pomoże zrozumieć jak może się czuć ktoś komu umiera bardzo bliska osoba, pokazuje co wtedy czuje, jak cierpi i jak mogą wyglądać dni bez niego/jej... Dla mnie ten film był bardzo realistyczny, nie przekoloryzowany... Takie sytuacje się zdarzają.
--

Na koniec zadaj sobie pytanie :
Co byś Ty zrobił gdybyś znalazł się w podobnej sytuacji?
Czy potrafiłbyś żyć normalnie? Czy może zrobisz coś by zachować wspomnienia? Kevin znosił to bardzo dobrze, bo nie jeden z nas dawno dałby za wygraną. Niekiedy po takiej stracie mogą otaczać nas naprawdę wspaniali ludzie ale nawet oni nie zrekompensują Ci tych najbliższych... Życie jest brutalnie, wiem to i ja. Twoi rodzice mogą też się starać bardzo ale najczęściej jest tak, że spadają oni na drugi plan jak już pojawi się druga połówka, więc ja tego synka w 101% rozumiem.

Takie są moje spostrzeżenia, obejrz i oceń sam! Każdy z nas w końcu ma inny punkt widzenia.
--
Miłego seansu.