Kolejny wybielacz Peerelu się odezwał... Napisz sobie na czole "Komuno wróć!".

Piszę o faktach.

Napisz, ile masz lat, to wtedy będzie można jakoś odnieść się do tego, co tu zapodałeś.

Żyłem pod koniec PRL-u.

Komuna była 100 razy lepsza niż obecny system. Mnie dziś nie stać na mieszkanie, rodzinę a jestem lepiej wykształcony niż moi rodzice. Także komuna była 100 razy lepsza. Po sobie oceniam.

Dziś w "wolnej i demokratycznej" Polsce nie stać mnie na założenie i utrzymanie rodziny. Brak pewności zatrudnienia i jakichkolwiek perspektyw na przyszłość. Mam ponad 40 lat i już pewnie będę sam. Taki mamy dobrobyt.
Za tej potępianej w czambuł komuny, wpłacało się na mieszkanie i kiedyś się dostało, praca zawsze była. Można było się żenić i planować przyszłość.
Taka smutna prawda.

Ps. A Bromski cały czas robi sobie jaja. Film z przymrużeniem oka. Reżyserowi nie chodzi o realia tylko o oglądalność.

na telefon czekało się 20 lat,na mieszkanie 30 a nowy samochód był poza zasięgiem normalnego człowieka,w sklepach jedyne czego nie brakowało to kolejki(po głupi papier do dupy trzeba było stać pół dnia).Za to była praca a za pracę gówniane pieniądze.Ceny zmieniały się codziennie bo inflacja to była zmora,wypłata pod koniec miesiąca była warta połowe tego co na początku miesiąca, ale mimo wszystko było trochę lepiej niż teraz w Korei płn.

Wot durak. Szkoda czytać te bzdury.

wot durak??????to teraz wiadomo dlaczego tak komuna ci się podoba,tylko "członkom" PZPR i ich rodzinom żyło się dobrze.Pozdrów rodziców Wania.

Chłopie jesteś naprawdę głupi.

to są twoje argumenty jełopie?jak się nie ma pojęcia o czymś się to się nie zabiera głosu filozofie wiejski.

Na jakiej podstawie stwierdziłeś, że nie ma o czymś pojęcia? Znasz mnie?

a muszę?dlaczego ludzie którzy poznają smak komuny chcą jak najszybciej się z niej wyzwolić?skoro podoba ci się represyjny system to coś z tobą nie tak,a argument że była praca to nieporozumienie bo pracowało się prawie za darmo.

Bo obecny system jest dużo gorszy niż komuna. Tyle.

To nie jest do końca tak jak piszesz. Ja też jestem w podobnym wieku, ale już nie zabiegam o założenie rodziny bo teraz pewnie żadna kandydatka mnie nie zechce:-) Natomiast każde małżeństwo w obecnych czasach (których też nie pochwalam, bo komuna gospodarkę sprzedała i rozkradła więc nie ma bazy do rozwoju państwa) może mieć co najmniej jedno dziecko, a nawet dwoje. Rzecz w tym, że w latach 70-80-tych ludzie nie mieli zbyt wygórowanych wymagań; mieszkali z rodzicami aż dostaną własne lokum. Dzisiaj młodzi chcą by ich pociecha nosiła ładne śpioszki, miała na Pampersy a nie niemarkowe pieluszki, bajerancką spacerówkę i klocki Lego za pincet zeta, a nie zwykłe drewniane jakieś. Do tego żona musi skończyć studia i zacząć robić karierę. W latach 50-tych i przed wojną dzieciaków było w rodzinie nawet po pięcioro, ale chodziły w butach do kościoła, a na co dzień boso. Mimo wszystko ludzie swoje ówczesne dzieciństwo wspominają dobrze.
Poziom życia Polaków od lat 80-tych zmienił się tylko w tym stopniu, że zostały otwarte granice i każdy może sobie kupić używane auto od jakiegoś Niemca, u którego inny Polak tyra po 12 godzin na polu za pieniądze, po które nie schyliłby się żaden Niemiec, ma po sto gówn..nych kanałów w kolorowym telewizorze i ma możliwość kupna wszystkiego w pięknych zagranicznych supermarketach. Bo głównie na tym się kończy aktywność inwestycyjna zagranicznych inwestorów: na stawianiu kolejnych supermarketów, ale te przecież żadnego rozwoju gospodarki nie dają. W latach 80-tych ludzie mieli pracę, bo była ona figę warta, państwo do każdego towaru, głównie żywnościowego dopłacało. To była gospodarka księżycowa, taka na niby, a nie rynkowa. Figę warte były też pieniążki przez Polaków zarabiane, choć to akurat nie problem bo i tak niewiele było w sklepach do kupienia, a to dlatego, że gospodarka wzięta z księżyca była na niby - i koło się zamykało. W dodatku niektórzy powiadają z tęsknotą wprost, iż w tamtych czasach władza kradła, ale pozwalała i ludziom kraść (!). Wynosić z fabryk produkowane dobra, a wiem coś o tym. Teraz rząd próbuje robić coś podobnego dopłacając do życia niektórym 500 złotych miesięcznie, uspakajając tym samym nastroje społeczne. No ale dzisiaj przed wejściem do fabryki stoją pracownicy z firm ochroniarskich, wynieść się już nie da i bida, panie, bida!

W sumie zgadzam się z twoim wywodem.
Taka jest jeszcze różnica pomiędzy tamtymi czasami, a obecnymi, że ludzie kiedyś żyli bardziej beztrosko, spokojniej i wolniej. Dziś każdy gna 150/h za dobrami, które ma (teoretycznie) na wyciągnięcie ręki, nie ma na nic czasu i chodzi ciągle poddenerwowany albo jest wręcz na skraju wydolności psychicznej.
Kolejne rzeczy materialne szczęścia nie dają. Z kolei ci, którzy ich nie mają są również zdołowani, bo chcieliby jak najszybciej mieć.
Nie tędy droga. Człowiek potrzebuje w życiu równowagi , pomiędzy pracą, odpoczynkiem, rodziną. A przede wszystkim stabilizacji i jakieś takiej pewności co do zatrudnienia, finansów, mieszkania. Wtedy przychodzi spokój, a wraz z nim także - co bardzo ważne - więcej zdrowia.