To prawda, jednak większość nie jest w stanie zrozumieć, że to nie jest typowy film, horror. To pierwszy horror dokumentalizowany, który odniósł taki sukces. Materiał musiał być w większości naturalny, dla wielu "monotonny", ocierający się o paranormalne wydarzenia. Bo twórcy chcieli aby ludzie uwierzyli, że to autentyczna historia i według mnie robotę wykonali perfekcyjnie. W filmie nie ma typowego strachu (popularna masa jump-scenek, chociażby jak w najnowszej odsłonie Blair Witch, to już materiał typowy dla młodzieży co chcą co minutę podskakiwać), strach w tym filmie może być jedynie efektem klimatu, który nie każdego wystraszy. Mnie ten film wystraszył w dzieciństwie bo byłem mały i naiwny, siostra mnie straszyła, że wiedźma grasuje również w moich lasach, więc sentyment pozostał. Po za tym znając całą zmyśloną historię odnośnie Blair Witch Project, produkcję tę ogląda się inaczej. Ważna jest również empatia podczas oglądania tej produkcji, inaczej rzeczywiście jest to latanie po lesie i zawał jak w nocy pierdnie dzik. Zresztą, Sanchez i Myrick mają wywalone na ten film. Leżą sobie teraz na Bermudach i mają wywalone do końca życia. Da się nie narobić, a zarobić :) Mimo tego kocham tą produkcję, zawsze będzie to mój ulubiony horror i mogę go co jakiś czas oglądać - zawsze mam gęsią skórkę, nie wiem jak Ty :)

No i słuszna racja. Las sprawia specyficzny klimat, za młodu nie oglądałem horrorów ani produkcji SF typu Zombi, a wieczorem w lesie czułem się nieswojo. Wyobrażam sobie, że tak o 1 czy 2 w nocy zagubiony w lesie to był srał ze strachu. No może w dzisiejszych czasach, gdzie są komórki i GPS to nie ma już takiego strachu, ale tak czy siak klimat filmu do mnie dotarł. Dreszczyk grozy wywołał + mocno utkwił w pamięci, klasyka filmów pseudo-dokumetalnych , zasługuje na 9/10