Ten film rzeczywiście jest straszny. Tak straszy on swoją nudą, że nie da się go oglądać. Wy fani tego gniota wyganiacie nas fanów kina rozrywkowego mówiąc przy tym, że dla nas to są tylko Hostele i Piły. Gówno prawda! Ja na przykład doceniam kino artystyczne, ale to coś to zwykła tortura, test psychologiczny na to jak durnych jest wielu widzów, że mogą coś takiego czcić.

Czyli uważasz po tym co napisałem, że jestem durniem? Nikogo nie obrażałem dlaczego zatem ty obrażasz mnie? Powiedziałem tylko dlaczego dla mnie jest to straszne i dlaczego rozumiem, ze dla innych potworne może być coś innego, starałem się być obiektywny, a ty mnie obrażasz wyzywając od idiotów. Coś cię zabolało w mojej wypowiedzi? Bo podszedłeś do tego wręcz nienaturalnie emocjonalnie - po raz wtóry ważąc fakt, że nikogo nie obraziłem, a wyraziłem tylko moją subiektywną opinię w stosunku do mojej osoby uważam, że twoja reakcja była hmm lekko przesadzona...

Jeśli cię uraziłem to sorry, ale mam już po prostu uraz do was, fanów "Blair...", choć ty spośród nich wyróżniasz się sporą kulturalnością. Chodzi mi raczej nie o ciebie, a typowego fana tego typu filmów, czyli osobę, która ludziom wmawia ogromną wartość produkcji takich jak "Blair..." czy choćby seria "Paranormal Activity".

Nawiasem mówiąc nie przepadam za paranormal... Tylko "Blair" zrobił na mnie takie wrażenie no i może "Grave Encounters", choć ten drugi o wiele mniejsze, po prostu lubię, kiedy w horrorze niewiele się pokazuje ot co, ale to też nie może być zwykłe bieganie z kamerą po chałupie, no nie wiem, coś w tym BWP mnie urzekło. "Paranormal" i ganiające ludzi odkurzacze raczej traktuję jako żart. Ps. Spokojnie - ciężko mnie urazić . Ps 2 Nikogo nie przekonuję do swojej racji, szanuję to, że ludziom może się BWP nie podobać. To chyba tyle. Pozdrawiam i nie złość się tak na wszystkich :)

Spoko. Może popełniłem spory błąd kierując swoją krytykę akurat pod twoim postem, ponieważ znalazłem wiele bardziej wkurzających, a właściwie to twojego za wkurzający w ogóle nie uważam. Tak więc pozdro.

Gdybyś miał dosyc,to nie wchodziłbys na stronę tegoż filmu i się nie zadreczał.A określenie mianem fana kogos kto lubi dany film,a film nie jest częścią serii to bezsens i brak logiki w tworzeniu zdań,

Wygłaszajmy nasze opinie tylko wobec filmów przez nas wysoko ocenianych.Same komplementy. Będzie, jak w wiosce smerfów!

Dla mnie BW 1 i PA 1 to najstraszniejsze horrory :) gdyż jak autor postu napisał - najbardziej straszą rzeczy których nie widać, a i klimat świetnie jest budowany :) szczerze mówiąc to są chyba jedyne rodzaje horrorów jakie są w stanie mnie jeszcze jakoś nastraszyć... ;/

Nie tyle najstraszniejsze, o ile przemyślane - tutaj nie potrzeba tzw. "Jumpscare-ów" żeby przyprawić o ciarki. Efekty dźwiękowe i nagły ruch ekranu jest najłatwiejszym sposobem wystraszenia - więc co to za sztuka?

"Kulturalnością"?

Poza tym, czy ja powiedziałem, że fani kina artystycznego muszą to lubić? Czy w ogóle napisałem, że jest jakaś korelacja między inteligencją, ogólnie preferowanymi przez kogoś gatunkami filmowymi czy wiedzą, a postrzeganiem tego filmu? Ja tylko napisałem, że to, czy to się komuś podoba, czy nie, to kwestia wrażliwości - nikomu przy tym nie urągając. Dokładnie tak uważam. Dla mnie, personalnie, wyjątkowo subiektywnie - kiedy czytam książkę lub oglądam film większość tego tworu powinna rozgrywać się w mojej głowie, a nie na ekranie. Zwyczajnie nie straszą mnie psychopaci ganiający za ludźmi z piłą, hektolitry krwi i flaki. Obrzydza mnie to, ale nie straszy. Tak jak kupa na chodniku - obrzydza, nie straszy, napisałem również, że te "czerwone" filmy mnie bawią. Tak jest, dlatego, że ludzie wykazują znikomy instynkt przetrwania, zachowują się absurdalnie, a otoczenie sprawia, że byle patyk na drodze uciekającego nieszczęśnika może stać się śmiertelną przeszkodą. To chyba tyle.

Chodziło mi o to, że BWP zawodzi mnie jako kino rozrywkowe, a sztuką też bym go nie nazwał.

Sztuką w dzisiejszych czasach można nazwać wszystko. Czy BWP to sztuka? No nie jest to pięciogłosowa fuga dorycka Bacha, ani Requiem Mozarta. Zgadzam się, sztuka to raczej marna, a jako kino rozrywkowe... No i widzisz Ciebie zawodzi, jak i rzesze innych, a mnie urzeka. Chyba nie ma się o co kłócić, równie dobrze moglibyśmy teraz zacząć roztrząsać problem wyższości grochówki nad schabowym :)

No w sumie.

... w sumie masz rację, choć nie nazwałeś tego wprost: ten film jest DOBRYM FILMEM AMATORSKIM. Więc kinem średnim.

Zdefiniuj kino średnie... Dla mnie klimat jest genialny, nieporównywalny do innych filmów i powiem, że dla mnie nie liczy się to, czy ktoś wydał na film wywrotkę dolarów, czy pięć złotych, czy zrobiła to korporacja, czy trzech amatorów film ma być dobry, a wszystko w myśl zasady, że od kiepsko namalowanej głowy Jezusa niepomiernie lepsza jest genialnie namalowana głowa kapusty. Kino średnie, bardzo ciekawe określenie, więc nawet jeśli coś będzie genialne, ale stworzone przez amatorów, to nie może konkurować powiedzmy z Avatarem, który kosztował zylion $$? Powtarzam, bardzo ciekawe spostrzeżenie.

Kino średnie to dla mnie filmy na pograniczu kiczu, mówiąc słowami z piosenki Elżbiety Adamiak. Genialność jest cechą tak rzadką, że nie używałbym tego słowa w stosunku do tego obrazu. Nie, nie chodzi mi o rozróżnienie na filmy bogate i biedne w sensie produkcyjnym, ale w sensie artystycznym, emocjonalnym czy poznawczym. Przyjmuję, że autorzy "Blair..." chcieli - od początku do końca - żeby ich dzieło było właśnie takie, kreowane na amatorską modłę, ale mnie to nie przekonuje. Co nie znaczy, że mam rację. Mówię tylko o własnej wrażliwości, a dla niej ten film jest właśnie letni, średni itp.

Cały sęk w tym, że BWP jest kreowane na dokument, A NIE artystyczny obrazik. To w tym tkwi jego moc.

Dodam, ,że jeśli idea świata filmu nie jest artystyczna wg. ciebie tym bardziej piszesz dyrdymały.

Ględzisz. "Kreowanie na dokument" to nic innego niż wybranie tej a nie innej opcji estetycznej, w ramach której autorzy filmu snują swoja opowieść. Więc? Odpowiadam - estetyka to dawanie artystycznego wyrazu.

Większość paradokumentow nie ma nic wspólnego z artyzmem. W BWP artyzm dotyczy głębi świata przedstawionego, sposobu przekazania tego świata. Historii, która miała miejsce. Łopatologiczniej odzwierciedla gra - bardziej bezpośrednio BWP RUSTIN PAAR. BWP miesza genialnie świat fikcji z realnym sprawiając, że ten wykreowany świat zdaje się mieszać z rzeczywistością i nie da się oddzielić tych rzeczy od siebie. To jest cecha arcydzieła horroru.

Są sadyści, których jara pokaz rozcinania flaków są ludzie, których jarają mroczne legendy, które nie zostały udowodnione, ale podane szczątkowo. To drugie jest dla ludzi z wyobraźnią.

A czy kupa na chodniku ma taką fabułę jak choćby "Hostel", który oceniłeś na 3? Nie chcę nic mówić, ale zdaje mi się, że ty po prostu obejrzałeś z tego filmu najkrwawsze sceny, a nie znosisz gore. Więc po co się za tego typu filmy zabierasz? Ja "Blair..." widziałem poniekąd z przymusu i nie ukrywam, że przed seansem miałem co do niego wysokie oczekiwania. Sorry, ale od dochodzących zza krzaków dźwięków straszniejsi są psychopatyczni mordercy, którzy dla własnej przyjemności torturują i zabijają niewinnych ludzi. To moja opinia, ale patrząc na falę medialnej krytyki w stosunku do "Blair..." to jest ona całkiem słuszna, no chyba, że masa Oscarów w stosunku do np. Milczenia owiec równa się nominacją "Blair..." w Złotych Malinach?

BWP ma mnóstwo treści jest zbudowane z kilku legend.
Hostel to tylko pokaz masakry z kinem dla nastolatków szukających przygód fiutem.
BWP wymaga wyobraźni i to problem przez, który fani kina gore/hostelów go nie zrozumieją ponieważ nie dostaną tu pokazu krwi i ucinania jąder. Cała reszta wymaga wyobraźni.

świetny komentarz, nie przejmuj się komentarzami negatywnymi...

BWP to film rozwijający wyobraźnie pozwalający na snucie wielu teorii w związku z wydarzeniami. Tak wiele osób może się tym jarać ja się wcale nie dziwię.

Gratuluje wyobraźni i wrażliwości. Film jest genialny niewielu jest dane poczuć jego siłę.

Gratuluję skormności.

gratuluję wredności.

Genialnie beznadziejny.

beznadziejne sa osoby, ktore nie rozumieja tego arcydziela

Arcydzieła!? Chyba raczej Arcygówna!

tak wyglada osoba ktora nie rozumie

Jestem dumny, że nie rozumiem takich gniotowatych filmów.

Dobrze, że rozumiesz priorytetowo efekciarskie marwelowe pokazy efektów specialnych.

Dawno większych bzdur nie czytałem , gratuluję.

Dlaczego uważasz, że to bzdury, ja uargumentowałem mój punkt widzenia, potrafisz zrobić to samo, czy twierdzisz "że jestem głupi, bo tak"? Do boju!

Ponieważ piszesz przykładowo , że żeby się przestraszyć tego gniota trzeba mieć bujną wyobraźnie. Na ten element nigdy nie narzekałem i nie narzekam a jakoś ten gówniany film na którym byłem w kinie nie tyle mnie przestraszył co rozśmieszył.
W następnym zdaniu przywołujesz slasher-gore , 2 slashery i thriller i twierdzisz , że cię nie straszą (sic!). Gdybyś tylko znał cele tych podgatunków to wiedziałbyś , że straszność schodzi w tym momencie na dalszy tor. Ale nie mam do ciebie żalu , wszak nie każdy musi się od razu znać na horrorach.

Nie chodzi o znanie się na horrorach, ale emocje jakie filmy te potrafią wzbudzać i tylko naprawdę dobre i artystycznie kreatywne filmy grozy potrafią straszyć. BWP jest jednym z niewielu.

Pierwsza rzecz: Jak odnosisz się do czegoś, przynajmniej postaraj się zrozumieć kontekst.
Druga rzecz: Nie ma czegoś takiego jak "straszny horror".
Strach to pojęcie względne i zależy przede wszystkim od osoby a nie od filmu a twoje określenia typu: "tylko naprawdę dobre i artystycznie kreatywne filmy grozy potrafią straszyć" odnoszą się tylko i wyłącznie do twojej osoby. Mnie one w żaden sposób nie dotyczą.

dotycza filmow...nie mojej i twojej osoby....

100 % masz racji i jestem z Tobą jeśli chodzi o tą wypowiedź . Od siebie mogę dodać jeszcze tyle że horrory typu Piła itp. są dlatego płytkie bo wszystko jest podane na tacy i nie zawsze na dobrym poziomie, a w horrorach tego typu B.W.P końcowy strach odgrywa nasza wyobraźnia która dopełnia dzieła. W dużym skrócie Blair Witch Project jest dla ludzi z wyobraźnią a nie dla zombiaków żądnych krwi....

super napisane, tez uwielbiam ten film, pozdro

To nie kwestia wrażliwości, a tego kiedy film się widziało.

Sam widziałem w epoce wypożyczalni video, bez specjalnego dostepu do sieci, wierząc, że to prawdziwe taśmy. Wtedy film był niesamowity.
Oglądając go teraz znając całą prawdę, pewnie nie ruszyłby mnie nawet w połowie tak jak ruszył wtedy.

No to ja Tobie współczuję, że myślałeś, że to na serio. I tak, to kwestia tego co w Twojej głowie siedzi. Ten film nie prezentuje nic strasznego, ale potrafi straszyć i to zależy od tego jak funkcjonuje Twój mózg.

Czego współczuć? Że wierzyłem w film udający prawdziwy, kiedy miałem 10 lat? No bez przesady.

Chyba w kwestii współczucia chodziło mu o to, że film musiał być nieporównywalnie bardziej straszny z twoim nastawieniem. Mając 10-12 lat starszy kolega streścił mi Blair Witch, pamiętam, że byłem przerażony, zresztą całe obejrzałem dopiero przed chwilą czyli po kilkunastu latach od opowieści. Nie zgodzę się z tym, że wrażliwość nie gra tu roli gdyby wówczas kolega przedstawił mi ten film "Słuchaj łażą po lesie, gubią się, jest zamuła, wiszą jakieś badyle, nic nie widać" zapomniałbym o tytule raz dwa ale on opowiedział to na tyle sugestywnie, że mocno wbiło mi się w pamięć( plus młody wiek płus fakt, że spaliśmy wtedy w obozie namiotowym w lesie) w każdym razie film nie podaje ci wszystkiego na tacy, jest bardziej jak ksiażka, ja w ciemnosci tego lasu widziałem skradającą się staruszkę i gromadkę małych dzieci bez oczu dla mnie to był film bardzo straszny a gra aktorów doskonała, ich sposób patrzenia na sytuacje w jakiej się znaleźli i ich dobrze zagrane nieprzewidywalne reakcje dodały sporo do klimatu osaczenia. Jedynie chatę w lesie bym udoskonalił to jedyny mankament. Możliwe, że kwestii tego typu horrorów jestem słaby ale nie wyobrażam sobie obejrzeć go za dzieciaka myśląc, że to prawda także szacun kimkolwiek jesteś.

sam bym tego lepiej nie napisał ;) pozdrawiam!

Dobrze napisane ja osobiście film widziałem pod koniec lat 90 a może z początkiem nowego tysiąclecia,ale internet nie był wtedy jeszcze na tym poziomie co teraz i wyobraznia działała w zupełnie inny sposób i ma się to zarówno do filmów,gier komputerowych itp.Klimat tego filmu był przedni bo choć bez fajerwerków i różnego rodzaju widocznych straszaków działał na wyobraznie. A do tego otoczka tych znalezionych taśm w tamtych czasach była dość wiarygodna.

Zgadzam się, ja również mam podobną wrażliwość i wiele rzeczy sama sobie wkręcam, dlatego filmy typu BWP to idealna pożywka dla mojej wyobraźni :) w efekcie naprawdę boję się tylko horrorów, które pozostawiają mi pole do interpretacji/wyobrażania sobie antagonisty, a takie dokładnie jest BWP. Mnie się bardzo ten film podobał, aczkolwiek oglądałam go dość dawno i chętnie go sobie odświeżę z jakimiś znajomymi, którzy jeszcze go nie widzieli, żeby zrewidować swoje odczucia. A zakończenie, które tak wielu ludzi rozczarowuje, ja właśnie uważam za bardzo straszne!

Swoją drogą, to zazdroszczę ludziom, którzy doświadczyli tego hype'a wokół premiery filmu! Co prawda jestem sceptyczna co do takich historyjek, ale ostatecznie i tak dałabym się pewnie przekonać realistyczną grą aktorską i bałabym się 2x bardziej... I to niestety fakt, któremu zaprzeczyć nie można, że większość legendy BWP obrosła na podstawie tego hype'a - bez niego film traci dużo ze swojego uroku. Dlatego taką mam przyjemność we wkręcaniu ludzi, którzy o tym filmie nie słyszeli :D