Z pewnoscią "Blow" nie pozostawia nikogo obojętnym. Moim zdaniem ten film naprawdę czegoś uczy. Życie głównego bohatera, takie pełne wrażeń, takie ciekawe. Radość miesza się ze smutkiem, szczęście z goryczą. Najbardziej poryszyło mnie ostatnie pytanie bohatera: czy było warto? Zawsze się nad tym zastanawiałam. Czy lepiej życie przeżyć spokojnie, harmonijnie, bez wielkich smutków, ale też bez wielkiej euforii? Czy też może starać się wyciągnąć z życia jak najwięcej, nawet, jeśli trzeba będzie się narazić na pewne niepowodzenia, na błędy? "Poszedłem do lasu, szukałem bowiem życia z umiarem. Chcę żyć pełnią życia, chcę wyssać wszystkie soki życia. By zgromić wszystko to co życiem nie jest. By nie odkryć tuż przed śmiercią, że nie umiałem żyć." (H.D.Thoreau) Nadal nie znam odpowiedzi na pytanie bohatera, ale myślę, że to dobrze, iż sa filmy skłaniające do refleksji nad tą sprawą. "Będziemy szukać, szukać, szukać, bez względu na to, co znajdziemy" (Tenessy). Ostatecznie wcale nie muszę mieć racji i pewnie napisałam jakąś bzdurę, ale tak czuję. :)