Odpowiedź jest prosta - nie tylko chodzi w nim o służbę zdrowia. Vega opowiada tu także o Polakach - w niemałym stopniu obłudnym, niby to kościółkowym społeczeństwie, ale panie obracające swoje pieseczki, staruszki wkładające sobie mandarynki - taka perwersja.... A czy tak nie jest naprawdę? Zapytajcie ratowników medycznych, do jakich są wzywani przypadków. Taka jest Polska - to nie tylko Papież, ale też upodlenie, dno, a przede wszystkim egoizm.

Dlatego Patryk Vega, pokazując w Botoksie codzienność służby zdrowia - tak naraził się wielu. Jeśli ktoś tylko czasem trafił do lekarza po witaminę C, albo po antybiotyk na grypę (ilu lekarzy na grypę przepisuje antybiotyki) to pewnie nie wie czym jest służba zdrowia.

Jeśli ktoś jednak jest pacjentem (patiens - człowiek cierpiący, podmiot działań medycznych) cierpi na poważne choroby, ten na pewno spotkał się już z tym co u Vegi w obrazie Botoks pokazano.

Bo nie chodzi tu o nakłady na służbę zdrowia, ale o potworny, przeraźliwy egoizm i żądzę wytrząśnięcia z pacjenta ostatniego grosza. Przeraźliwą wręcz żądzę pieniądza u lekarzy.

Tak się składa, że sam jestem pracownikiem służby zdrowia i wiem co się dzieje. Film Vegi to może przerysowana, ale jednak codzienność. I nie mówcie mi, że prywatnie leczyć się jest lepiej - tylko was naciągną na kasę, będą leczyć tak, żeby wydoić więcej. "Czym się różni mafia od koncernu farmaceutycznego - tym, że mafia ma mniej pieniędzy" - tak mówi jedna z bohaterek filmu. Wymyślanie nieistniejących chorób, lewoskrętnej witaminy C, liposomalnej witaminy C, wciskanie ludziom cukru pudru - jak w filmie.
Jednakże - wszyscy się boją i tak jak w obliczu tyranii - mówić można tylko w kabarecie albo filmie.
Uśmiercanie pacjentów - "ci co nie płacą idą tam - tu lekarz pokazuje ziemię" - z tym spotkał się osobiście członek mojej rodziny. "Za tyle to ja pani mogę płuca osłuchać" - z tym spotkał się ktoś inny.
Strach - bo przecież lekarz jest panem życia - decyduje o leczeniu - a życie ma się jedno więc da się każde pieniądze - nie pozwala mówić o tym głośno co się dzieje. No i mafia - wiadomo, jak połapane mają kontakty lekarze z prawnikami.

Film jest prawdziwy, stąd niektórych tak strasznie uwiera.

I to nie rozwiązanie systemowe pomoże - bo egoiści kręcący lody, robiący szwindle na prawo i lewo, patola i dewiacja - rozwalą każdy system państwowy, żeby tylko wydoić pacjenta, a prywatnie też nie będą leczyć, bo będą chcieli doić ile wlezie. Lecząc choroby w taki sposób, by pacjent przychodził na kolejne wizyty.

Co może pomóc służbie zdrowia, co może być panaceum na choroby zakłamanych ludzi - którzy idealni są w kościółku albo na pokaz, pod uśmiechami kryją się egoistyczne myśli - może pomóc trochę dobra dla drugiego człowieka.

Ilu znajomych macie, którzy wychowują swoje dzieci, wnusie, "rozpychaj się na prawo i lewo", "pchaj się po trupach", "ważna jest kasa", "mój wnuś pokazał się w telewizji a twój", "drugi człowiek się nie liczy myśl tylko o sobie" - tak prawnicy, medycy, ludzie którzy pełnią odpowiedzialne funkcje, już z góry ustawiani są na potwornych egoistów. Babcia lekarz, mama lekarz, ojciec lekarz, to córka też musi być lekarz. Tworzą się klany. O tym jak jest na studiach medycznych i kto się tam dostaje - nie będę wspominał.

Oczywiście od tych reguł są piękne i liczne wyjątki - lekarze godni, wspaniali, dobrzy, współczujący. Chwała im i cześć za codzienny trud. Ale ci nigdy filmem nie poczują się dotknięci - bo film opowiada o innych lekarzach.

Lek na patologię służby zdrowia to nie system, to nie państwo ale...
Trochę wrażliwości, bezinteresowności, dobra dla drugiego człowieka - a nie tylko służba zdrowia, ale też społeczeństwo byłoby inne. Trochę empatii, umiejętności dzielenia się tym co się ma, umiejętność bycia - a nie tylko posiadania.

I tak na koniec...
"Lepiej być niż mieć" - od tego jest tylko jeden wyjątek. Lepiej mieć świnię, niż być świnią - to zdanie dedykuję wszystkim, nie tylko lekarzom - pod rozwagę po obejrzeniu doskonałego fabularnego - ale jakże prawdziwego filmu Patryka Vegi pod tytułem "Botoks".