Zanim zacznę proszę o zastosowanie brzytwy Ockhama! Film dobry, ale ciężki do przetrawienia dla przeciętnego widza, który zna szpital tylko z seriali typu "House" czy tytułowy "Szpital". Niestety negatywne aspekty polskiej medycyny są w nim przedstawione w sposób zbyt mało strawny dla przysłowiowego Kowalskiego, a szkoda, bo tak jak sam Pan Vega powiedział, że mógłby się owy film skończyć debatą publiczną, która... dobra, koniec gdybania. Aspekty życia polskich medyków przedstawione w "Botoksie" nie są wcale tak oderwane od rzeczywistości jak może się wydawać klasycznemu Nowakowi, tj. zjawisko sponsoringu farmaceutycznego, relacje na linii lekarz-pacjent i pacjent-lekarz (patrz scena z szukaniem sali po porodzie/grubasek w korytarzu), zjawisko suplementów typu placebo (w filmie błędnie nazwanych lekami - a różnica jest znacząca), wszechobecna psychopatia i znieczulica na ludzkie tragedie (co jest czymś normalnym w obecnym trybie pracy medyków!) czy też podejście chirurgów (szczególnie starej daty) do koleżanek po fachu. Co do aspektów estetycznych to niektóre sceny mogą szokować, szczególnie statystycznego Polaka, który skończył kierunek humanistyczny i ma nierealistyczne podejście do życia, w którym wszyscy są sprawiedliwi, empatyczni i zawszę będą mieli taki sam poziom tolerancji na widok ludzkiej krzywdy jak on. Wychowany w ciepłym gniazdku, tak dalekim od śmierdzącego potem, kałem i śmiercią SORu, gdzie widok uśmiechniętego człowieka jest rzadszy niż widok konającego pacjenta. Suma sumarum za realizm/scenariusz 7/10. Gra aktorska chwilami jest bardzo dobra (8/10), a chwilami osiąga poziom przedszkolnego teatrzyku (3,5/10), ale jednak przez przeważającą część filmu jest na raczej zadowalającym poziomie (6,5/10). Do scenografii ciężko się przyczepić, ale też nie zachwyca, więc pominę ją w swej ocenie. Za sam fakt braku Karolaka film powinien mieć ocenę przynajmniej 5, a za to, że jest dosyć spójny jeśli chodzi o główne wątki (nie tak jak Transformiersi z oceną ~7!) to 6, a za całokształt i stosunek budżetu do scenariuszu i wykonania to 7! Tak rzekłem ja, medyk. PS. Jeżeli film jest słabo oceniany to albo "a" jest nieporozumieniem na każdym froncie, albo też "b" odbiorca nie potrafi go zrozumieć. Wydaje mi się, że akurat w tym przypadku mamy efekt typu "b", szczególnie patrząc na ocenę filmów M. Bay, które poza względem "efektów specjalnych" są totalnym chłamem, czy też ocena ostatniego "dzieła" Pani Holland pt. "Pokot", które jest po prostu żałosne - szczególnie pod względem scenariusza. No cóż, może to i dobrze, że ludzie żyją w słodkiej nieświadomości... lepiej dla nich.