Zacznę od tego, że pierwsza część podobała mi się bardzo, nie jest to więc atak na babskie kino, które uwielbiam. Druga część jest jednak przez dwie trzecie trwania filmu tak żenująco głupia i przerysowana, że nie śmieszy, a wprawia w zakłopotanie. Po co mnożyć nieśmieszne dowcipy, kiedy właśnie te "normalne" fragmenty filmu są jego siłą ? Gdzie podział się angielski humor, kto zastąpił go lesbijskimi pocałunkami i eksponowaniem bezdennej głupoty głównej bohaterki ?
Bridget z pierwszej części jest może zagubiona, naiwna, nie błyszczy intelektem - ale jest też słodka, zabawna i na pewno nie głupia. Uwierzyłam, że Mark Darcy mógł zakochać się w Bridget - w to, że nadal chce z nią być już uwierzyć nie zdołałam. Szkoda, to naprawdę mógł być fajny film.