dokładnie

A ja się nie zgodzę, ale na początek zwracaj proszę uwagę, że jak już zdradzasz fabułę filmu, ostrzegaj przed spojlerami.
Wychodzę z założenia, że szczęście/życie jest naprawdę wartościowe gdy możesz się nim dzielić. Will dokonał takiego wyboru, przełamał się i zaryzykował. Czy to przewidywalne: dla niektórych pewnie tak. Zauważ, że nie jest to jednak typowy "happy end", nie wiemy przecież co było dalej. Ode mnie dobitne 9 na 10.

Co do końcówki to była przewidywalna - sam tytuł zdradza zakończenie ;]
A co do samego Willa, to nie widzę przeszkód aby swoją karierę prowadził w Kalifornii, powiem więcej, przecież to właśnie Kalifornia słynie z najlepszych uczelni i wylęgarni geniuszy, więc tutaj widzę niespójność scenariusza, ponieważ nie rozumiem dlaczego jego wybory miłosne miałyby się kłócić z jego wyborami karierowymi.

A jakie zakończenie by Cię satysfakcjonowało. Kochał ją to i pojechał, ja też bym tak zrobił. Jeszcze to, że zdobył dobrą pracę też było przewidywalne, bo cały czas w filmie wszyscy mu mówili, aby nie marnował swojego talentu, ale jak by został pasterzem to też by było przewidywalne, bo o tym wspomniał. Pewnie powinien, żyć samotnie i być dalej murarzem. Nie to też by było przewidywalne. Być może był inteligentny i słuchał rad Sean " Możesz przeżyć całe swoje życie i tak naprawdę nigdy nikogo nie poznać". Czy tej "Zapytany o miłość, zacytujesz sonet. Ale nigdy, patrząc na kobietę, nie czułeś się kompletnie bezbronny, ale równocześnie nieskończenie szczęśliwy. Jakby Bóg właśnie dla ciebie zesłał anioła, który potrafi uratować cię przed całym złem. I nie wiesz, jak to jest być jej aniołem… Kochać ją, być dla niej zawsze, w każdej chwili, gdy umiera na raka. Nie wiesz, jak to jest spędzić dwa miesiące przy szpitalnym łóżku, trzymając jej rękę i kiedy lekarze widzą w twoim spojrzeniu, że ciebie godziny odwiedzin nie dotyczą. Nic nie wiesz o prawdziwej stracie, bo to się zdarza tylko, jeśli kochasz kogoś bardziej niż samego siebie. Wątpię, że pozwoliłeś sobie kogoś tak kochać."