Jeżeli jest tak jak pisze herbatnik, to nie zapomnijcie zabrać na seans wysokoenergetycznych prowiantów typu "snikers" oraz saperki do okopania się w psycho-bagnie. Może być ciężko:).

Film obejrzę, ale tego, co piszesz, nie kupuję - za dużo tej metafizyki. ;)

Film obejrzałem, aczkolwiek nie postawie wysokiej oceny. Poezja o której
wspomina herbatnik, nie była zrozumiała dla czytelnika polskojęzycznego,
ponieważ Polski dystrybutor nie postarał się o tłumaczenie. Zakładam że nie
byłem jedynym, który nie znał wierszy. Co jednak leży poza filmem, sprawiło
że wogóle go nie rozumiałem i jak Ojcu z dzieckiem chciało mi się ziewać w
momentach najgłębszej opowieści, kompromitujące uczucie.
Nie wiem czy reżyser pominął zasadę dekorum celowo, trzęsąca się kamera,
sceny pourywane, rozwlekłe sceny. Patosu dodawały może tylko melodia i gra
aktorska, za które mogę podwyższyć końcowy wynik.
Na koniec motywy zagubionej wolności, schematu życia i bunt grupy
odszczepieńców. Dla mnie nudne i pospolite, nie znam filmu który oststnio
mówiłby o czymś innym niż francuska parodia Liberte (niczym nie skrępowana
wolność).
Oryginalne wykonanie, które tutaj zawarzyło o ocenie, tak jak zawarzyło w
Avatarze, z tym wyjątkiem że w odróżnieniu do Gwiezdnej Pokachontas można
wyjść z kina i szybko zapomnieć.
Moja ocena to 6, filmu nie polecam

jako niewyrobiony widz, przytoczę zakończenie jednej z recenzji Burrowingu, którą miałam okazję czytać - "a że każdy z nas chce się od czasu do czasu wyrwać na łono natury? cóż w tym dziwnego?" Dla mnie cytat ten najlepeij podsumowuje te studenckie wypociny, jak i beryl2 - nie polecam

Zgadzam się w 100%, film bardzo podobny do komentarza użytkownika 'herbatnik'. Stosunkowo długi, traktujący o ciekawym zjawisku, lecz udający inteligentny na miarę studenta drugiego roku kulturoznawstwa i koniec końców kompletnie pozbawiony treści.

Szkoda, tym bardziej jest mi ostatnio bliskie kino z tamtych stron i generalnie temat "wypalenia skandynawskiego modelu rozwoju społecznego" więc liczyłem na więcej. Tak jak Tobie chciało się ziewać, tak ja łapałem się na kasowaniu starych smsów z telefonu czy wstawianiu wody na herbatę bez zatrzymywania obrazu. Po prostu czekałem aż film się skończy.

jedna z najciekawszych, najpiękniejszych i zarazem najbardziej wartościowych opinii jaką kiedykolwiek miałam okazję przeczytać na filmweb i z którą stuprocentowo się zgadzam a autorowi/autorce dziękuję za przywrócenie wiary w gusta i opinie ludzi którzy tę stronę wizytują.

Cóż nic dodać, nic ująć.. Film daje po czaszce.. Chyba każdy ma od czasu do czasu chęć uciec od tego wszystkiego co nas ogranicza i narzuca nam reguły życia, które mamy przecież tylko jedno. Tylko pytanie dokąd uciec?

jestem zachecony (jeszcze bardziej - bo i tak mialem zamiar) do objerzenia. dzieki

herbatniku cóż jest złego w wygodnym bycie w oparciu o najnowsze techniki cywilizacyjne? czy naprawdę nie potrzebujemy do funkcjonowania niczego więcej poza czterema żywiołami? zejście z drzew i wyjście z jaskiń było błędem? czy na pewno absolutna wolność bez jakichkolwiek ram to to do czego tęsknimy? czy kopiąc tunel nie próbujemy uciec od samych siebie czyli tego od czego nie można uciec z założenia? film poetycki, nastrojowy i niewiele wnoszący.. zabawnie wygląda ucieczka na łono natury z drewnianych domków ze ślicznymi wypielęgnowanymi ogrodami które są niejako kwintesencją natury ujarzmionej i podporządkowanej człowiekowi :) jaki ma sens ucieczka w chaos? dla mnie nie ma sensu...

Dokładnie tak! Największym z resztą dla mnie prezentem była ostatnia scena, gdy ten dzieciak kompletnie bez powodu niszczył sobie ubranie w górskiej rzece, przypominając nota bene rozpieszczonego mieszczucha który po raz pierwszy widzi strumyk :D To był ten moment w którym moja irytacja zbliżyła się do poziomu alarmowego i chciałem po prostu wyłączyć ten film, a tu nagle prezent - koniec.

herbatnik, lub inny użytkownik, mógłbyś przytoczyć tutaj cytat rozpoczynający film? Nie mogę go znaleźć, w dostępnych mi źródłach ;(

"The greater part of what my naighbours call good
I belive in my soul to be bad,
And if I repent of anything
It is very likely to be my good behavior"
H.D. Thoreau 1854