Myślę, że film bardziej spodoba się kobietom. Ciekawie oddaje atmosferę wakacji na wyspie. Może dlatego całość kręcona jest kamerą z ręki? Mi to psuło oglądanie, tym bardziej, że często (nad)używana jest długa ogniskowa i np. kadr wypełniony jest fragmentem twarzy, a obraz się lekko trzęsie. Jednak może to taki sznyt czy moda, której ja tu akurat nie rozumiem. Inny przykładowy kompletny drobiazg, ale mnie takie rzeczy wytrącają z rytmu: leżak na plaży zostaje specjalnie przeniesiony do cienia, a główna bohaterka pyta jakie mają lody. Zmiana ujęcia i ona trzyma już loda, siedząc znów w słońcu. Za to cały czas wyjątkowo świetny dźwięk, można wsłuchać się atmosferę wakacyjnej wyspy w Grecji. Wielki plus!

A sam film jako film? Kinematograficzną rzadkością jest to, że w ciekawy sposób porusza on brak uczuć macierzyńskich. Ale dla mnie cały efekt jest dziwny. Czuję lekki dysonans czy też mam poczucie lekkiej niespójności psychologicznej. Miałem wrażenie oglądania filmu telewizyjnego, który jest jednak dobrze zagrany przez aktorów i ma klimat!