Film jest wybitny!
8/10 za scenariusz, 10/10 za scenografię i efekty specjalne, 10/10 za niesamowity soundtrack i 10/10 za klimat.
Jeśli film obejrzy się bardzo uważnie, to okazuje się, że niemal na wszystkie pytania zadawane przez kolegów z niniejszego forum można znaleźć odpowiedzi. Ktoś się pyta: skąd wzięło się dziecko, dlaczego Tetsuya staje się neo-sapiens po kąpieli w macierzy a jego ojciec nie (choć „wykąpali” się obydwaj), jak i kiedy 5 uciekinierów nie znających się na mechanice potrafiło stworzyć całą armię robotów. Te i podobne pytania rodzą się w głowach tych, którzy nieuważnie lub bez namysłu oglądali film. A odpowiedzi na te konkretnie pytania w nim są i to całkiem czytelne.
Końcowe sekwencje filmu są natomiast jednym wielkim manifestem moralno-etycznym skierowanym do całej ludzkości. Tutaj odpowiedzi nie są już tak oczywiste i mogą być niespójne, gdyż reżyser w zamyśle zapewne życzył sobie, aby każdy widz postawił pytania i zbudował odpowiedzi na bazie swoich autonomicznych przemyśleń.
Zatem niczego nikomu nie narzucając, pozwolę sobie przedstawić moją i wyłącznie moją interpretację zakończenia – (może ktoś się ze mną zgodzi, a może większość zaneguje mój post stwierdzając, że za bardzo wyorbitowałem z interpretacją).
Tetsuya wybierając samounicestwienie (mega-bomba z zegarem), na moment przed jej eksplozją doznaje retrospekcji – w jego jaźni pojawia się rodzina ("Lider" z żoną i dzieckiem), której wyrządził straszliwe zło, zabijając żonę i prawdopodobnie małe dziecko. "Lider" jako mąż i ojciec mówi do Tetsuyi: „morderco, poczuj mój ból”, po czym również zostaje zastrzelony. Tetsuya w owej retrospekcji czuje niejako w sobie ból męża zabitej kobiety oraz ból własnej duszy, gdyż to on był mordercą. Tą esencję cierpienia można potraktować jako jego symboliczne katharsis – oczyszczenie poprzez ból serca połączone ze zrozumieniem istoty straszliwego cierpienia, jakie człowiek potrafi wyrządzić drugiemu człowiekowi. I tutaj moim zdaniem dało znać o sobie przeznaczenie Tetsuyi. To była właśnie przyczyna, dla której bez opresji wyszedł on z potwornego, niemal atomowego wybuchu bomby. Ocalił go CASSHERN LUDZKOŚCI (OPIEKUN) - unaoczniony jako PIORUN, który uderzył w laboratorium wojskowe(on też przeniósł Tetsuyę z pola walki do laboratorium) Dlaczego? Gdyż Casshern zaplanował dla Tetsuyi inny los. Tetsuya jednak jeszcze o tym nie wie, bowiem zaraz po eksplozji w finałowej sekwencji filmu zadaje pytanie Lunie o cel i przeznaczenie swojego drugiego życia. Sam nie potrafił go dostrzec, zrozumieć. Zaraz potem następuje jednak niemal metafizyczna odpowiedź - jako człowiek, który przeżył wszelkie okrucieństwa ludzkości (wojna, śmierć, ból, cierpienie, zabijanie niewinnych i utrata bliskich) i doznając swoistego oczyszczenia poprzez w/w katharsis, w pełni zdał sobie sprawę z destrukcyjnej natury ludzkości. Obiecuje Lunie, że zakończy cierpienie. I wtedy właśnie staje się niejako wybranym przez CASSHERNA Ludzkości posłańcem całego Doświadczenia i Nadziei człowieka w dobro, w świat bez cierpienia i wojen. Jest pięknie ukazane, jak z ciał ludzi poległych na polu walki ulatują promyki, które następnie skupiają się w osobie Tetsuyi. Tatsuya-Posłaniec wędruje poprzez wszechświat, aby ubogacić tą szczególną jakością być może inną cywilizację. Finalna scena przedstawia tę energię(możemy ją nazwać także Nowym Opiekunem) w postaci pioruna, który uderzył w pewna planetę. Jest to identyczny piorun, jaki na początku filmu wybrał sobie za cel laboratorium wojskowe, gdzie po swoim uderzeniu zapoczątkował nową jakość: neo-sapiens. Wydaje mi się, że ten właśnie Piorun był emanacją CASSNERNA LUDZKOŚCI(OPIEKUNA), który chciał nam dać panaceum w walce z chorobami, a konkretnie ze śmiercią. Sam w sobie był to wielki dar, ale nie potrafiliśmy z niego właściwie skorzystać. Zgodnie z naturą człowieka – dar ten stał się źródłem nowego konfliktu, walki, wojny i masowej śmierci. Sam Tetsuya to dostrzega, mówiąc, że przez niego zginęło tylu ludzi. Czym jest natomiast posąg Anioła stojący nad zgliszczami oraz pojawiający się w przedśmiertnych wizjach neo-sapiens? Jest to zapewne uosobienie „stróża naszego dobra”. Posąg ten był kiedyś czczony przez mieszkańców owego zniszczonego miasta, w obrębie którego stał - mieszkańcy widzieli w nim swojego „cassherna”, który ochraniał ich oraz miasto przed złem, wojną i chorobami. Natomiast pojawianie się tego samego posągu w wizjach umierających neo-sapiens wydaje się być analogią: jest to odzwierciedlenie raju, czyli miejsca, które chroni nas przed cierpieniem. Zielone drzewo obrastające ów posąg dodatkowo akcentuje, iż chodzi tutaj o życie w raju. Jedynie Lider neo-sapiens w chwili swojej śmierci nie zaznaje wizji. A to dlatego, iż w jego sercu było za dużo nienawiści… Z tego też powodu, widać nie było mu dane zaznać życia w raju.
Każdego, kto dokonał niemal niemożliwego i doczytał ten post do końca, serdecznie pozdrawiam i dziękuję za cierpliwość, polemika mile widziana :)