Dokument przedstawia w przekonujący i unikający stereotypów sposób prawdziwe historie chłopców do wynajęcia, którzy zgodzili się opowiedzieć przed kamerą o fenomenie męskiej prostytucji.

Film skupia się na pięciu chłopcach, z których trzej to Romowie. Ionel wraca do swojej wioski w Rumunii. Widzimy skrajną biedę, z której chłopcy tacy jak on zdołali się wydostać. Nazif przybył do Niemiec jako dziecko, uchodźca wojenny z Bośni. Był bardzo młody, kiedy zajął się prostytucją i zaczął przyjmować twarde narkotyki. Romika założył rodzinę, ale nadal uprawia seks za pieniądze.

Daniel-Rene jest jeszcze niepełnoletni. Był molestowany seksualnie i w ten sposób trafił do seks biznesu. W dalszym ciągu przeżywa traumę poprzednich doświadczeń.

Główną postacią filmu jest Daniel, który zaczął pracować jako chłopiec do wynajęcia, kiedy miał 16 lat. Na przykładzie jego życia przedstawione zostają uwarunkowania społeczne, które mogą prowadzić do prostytucji.

Wywiady z bohaterami przeplatane są rozmowami z pracownikami społecznymi oraz z właścicielami barów, gdzie chłopcy do wynajęcia spotykają się z osobami korzystającymi z ich usług (między innymi austriacki aktor i reżyser Peter Kern).

Naznaczeni, funkcjonujący na obrzeżach społeczeństwa – taka jest prawdziwa twarz młodych męskich prostytutek w Berlinie. Większość z nich to imigranci, którzy wykonują tę pracę, żeby utrzymać siebie i swoje rodziny. Ich bliscy nie wiedzą, czym się zajmują. Reżyser towarzyszy im w pracy, rozmawia z pracownikami socjalnymi, z właścicielami barów, gdzie chłopcy spotykają się z osobami korzystającymi z ich usług, a także z ich klientami – mężczyznami, którzy płacą za seks.