Taki mniej więcej tekst pojawia się pod koniec filmu - "Dżungla była tu od zarania dziejów, jest tu i po wsze czasy będzie". Dziś już wiemy jak autorzy bardzo się mylili. Bo właściwie to dżungla jest tu głównym bohaterem, a osią historii jej walka o przetrwanie. Walka z człowiekiem.

Film cechuje niesamowita autentyczność. Dzięki świetnym ujęciom widz ma wrażenie jakby uczestniczył w samej akcji. Wszystko jest nakręcone tak blisko, tak bardzo przy nas. Wielki podziw dla Coopera i Shoedsack'a za tą robotę. W latach 20-tych nakręcenie takiego materiału w takich warunkach musiało zająć bardzo dużo czasu, a jeszcze większym trudem musiało być sprawne zmontowanie historii z ogromu materiału, jaki z pewnością na montażystę czekał. Duże brawa i podziw.

Nie mniej autentyczność owa dziś, prawie 90 lat po nakręceniu filmu, może być dla wielu nie do przyjęcia. Czemu z resztą się nie dziwię. Bo wymagała poświęceń, na które dzisiejsza społeczność nie powinna się godzić, i mam nadzieję że tego nie robi. Jeśli w tym filmie jakieś zwierzę zostaje zamknięte w pułapce - to faktycznie zostało, jeśli wpada we wnyk - to wpadło, i w końcu jeśli zostaje zastrzelone - to niestety rzeczywiście padło od kul. Dziś taka koncepcja kręcenie całe szczęście została dawno zapomniana, ale dzięki temu mamy obraz tego jak wiele się w tej materii zmieniło (a może wcale nie?).

Wspomniany przeze mnie cytat pojawia się jako swoista konkluzja na końcu dzieła. Sugeruje, że walka człowieka z dżunglą będzie trwała wiecznie, a kolejni pionierzy będą toczyli wyczerpujące zmagania z dziczą. Szkoda, że na przestrzeni tych 90-lat okazaliśmy się przeciwnikiem zbyt mocnym dla natury, który dopiero stara się opanować i ogarnąć zgliszcza jakie po sobie zostawia.

Film jest krótki, a historia w nim opowiedziana dosyć prosta. Jednak sposób jej nakręcenia i przekazania wart uwagi, a film należy potraktować jako bardzo autentyczny i ciekawy obraz rzeczywistości z przed niemal wieku. Mocne 7 ode mnie.