jeden z najpiekniejszych filmow o malarzach, o artystach w ogole. mowi o odwiecznych dylematach artystow, z ktorymi zmagaja sie oni od zawsze: odnalezienie swojego JA, walka o zachowanie niezaleznosci, walka z komercjalizmem i sluzebnoscia sztuki, poszukiwanie inspiracji i walka z pustka artystyczna. poza tym nieodlaczne uzywki i kobiety. na deser swietnie pokazane losy artysty wzgledem zmieniajacych sie ustrojow, wladcow czy obowiazujacych i jedynie slusznych przekonan religijnych czy innych.
czy swiat artysty zmienil sie od czasow Oh-won'a?
plus, kawal historii Korei, kraju (troche jak Polska) wcisnietego i od zawsze nekanego przez dwie potegi: Japonie i Chiny..

film niezwykle smutny, liryczny, delikatny jak dziela glownego bohatera. pelen daleko-wschodnich smaczkow jak relacja mistrz-uczen nie wspominajac o calej otoczce tradycyjnej z parzeniem herbaty, wystepom kaesing (koreanska odmiana gejszy) czy graniem na flecie w tle. a wszystko w tradycyjnej dla tego rejonu swiata architekturze.

ten film to arcydzielo. a mistrzostwo polega wlasnie na jego uniwersalnosci pomimo poruszenia historii z odleglej Korei..

goraco polecam