Rzeczywiście film był wspaniały, jednak zrobiony - moim zdaniem - dla mniej wymagającej publiczności. O wiele więcej emocji wywołał we mnie "Aguirre..." czy też "Fitzcaraldo". Cobra, to opowieść bardziej refleksyjna, tendencyjna w pewien sposób. Brakuje tutaj poetyckości typowej dla egzaltowanego Herzoga i charyzmy neurotycznego Kinskiego. Odbieram ten obraz jako swoiste pożegnanie się duetu z widzami.

jest to faktycznie jeden z lepszych filmów jakie widzialem, utwilo mi w pamieci kilka scen z tego filmu m.in. w twierdzy portugalskiej na wybrzezu Afryki - Murzyn pyta Cobra Verde Dlaczego tu przyjechał' czy nie boi sie śmierci - Cobra odpowiada - "Nie wiem nigdy jej nie zaznałem" i druga jak razem we dwoje zostali porwani przez plemie afrykanskie i zaczęto Cobra Verde malowac twarz na czarno - on pyta sie Murzyna po co oni to robią, a Murzyn odpowiada : "Musza pomalowac ci twarz na czarno- nie wolno im zabic białego". a nie wiem czy pamiteasz/pamietacie kultowa scene jak razem z innymi czarnymi niewolnikami dzwiga wielkie bale drzewa............ Cobra Verde , Aguirre, Nosferatu i Fitzcarraldo to klasyka kina dla mnie bezapelacyjna

He, w sprawie tego pierwszego cytatu, w wersji, którą ja oglądałem było bardziej uproszczone:
- Czy nie boisz się śmierci?
- Nie.
;-) Choć wyraźnie słychać było jak Kinski mówi "No, I wasn't trying" (lub jakoś podobnie). A trzeba przyznać że w orginale lepiej brzmi.

Jakoś nie poczułam charyzmy Kinskiego (a jego kwaśna mina raczej mnie denerwowała), ani awanturniczego charakteru tej historii. Nie spodobał mi się ten film. Może jako rzecz o niewolnictwie trochę tak, ale też nie bardzo.

Charyzmę to Kinski pokazuje w absolutnie najlepszym dziele Herzoga "Aguirre". I to jak.

Zgadzam sie w zupelnosci. "Aguirre, gniew Bozy" to moj ulubiony film Herzoga, a tytulowa rola jest wrecz skrojona dla Kinskiego!