.. albo raczej trzeba by rzec "mordy" lub "zakazane gęby" aby bardziej obrazowo oddać wizerunek postaci. Jedną z największych zalet tego filmu są owe gęby. Złoczyńcy są tutaj odrażający w bardzo przekonujący, ludzki sposób, nie przegięto w skrajnościach kreując tych anty bohaterów a nad to spisano się znakomicie przy castingu. Aktorzy, prawie wszyscy, wykonali świetną robotę i oglądając ich w akcji, widz bez problemu zapomina że patrzy na aktorów właśnie, wzdrygając się na poczynania typków spod ciemnej gwiazdy. Nie ma tutaj miejsca na sympatię czy utożsamienie się z którymś ekranowym charakterem. Owszem scenariusz ukazuje jednego, czy drugiego z lepszymi intencjami jak porucznik eskortujący więźniów, lub jeden z owych więźniów starający się obronić niewiastę przed zbiorowym gwałtem, ale niedługo podtrzymuję naiwną wiarę w przebłysk szlachetności. Porucznika kierują w działaniach nie tylko obowiązek i chęć zemsty, co raczej powód bardziej prozaiczny jakim jest chytry plan wzbogacenia się i już na początku historii kończy on marnie. Z kolei odważna próba udaremniania gwałtu jednego z bandy, blednie w uznaniu kiedy widz dowiaduje się w retrospekcji czego dopuścił się ten osobnik.
"Skazani na życie" wg. tłumaczenia tytułu w oryginale, to obraz zimny i pesymistyczny jak samo jego brzmienie. Jedyną pozytywną postacią jest zbrukana kobieta, której osobowość zostaje złamana przez ten haniebny czyn. Zimowa sceneria dopełnia ciągu wydarzeń, stając się elementem kluczowym prowadzonej historii, zapewniając element surwiwalowy. Wspomniane retrospekcje czy owe płonące twarze, w jednym tym technicznym znaczeniu to montaż i elementy gore. Sceny retrospekcji są wplecione pomysłowo, są szybkie, rzeczowe i powoli odsłaniają kolejne puzle i nie ma ich za dużo, co popsułoby rytm filmu. Scen krwawych jest dosyć sporo i wykonane są realistycznie, co ważne ich pomysłowość również nie zakłóca owego realizmu. Cała historia nawet wciąga i potrafi trzymać w napięciu, niestety szkoda ze tak nagromadzone nie ma swojego ujścia w jakiejś sensownej końcówce.
I to jak myślę jest największą wadą tego filmu, przez którą być może jest on tak zapomniany. Film kończy się nagle "wybuchowo" ale bez pomysłu na siebie, nic z tej końcówki nie wynika (zupełnie) i wygląda to tak jakby scenarzyści pisali ostatni akt na czas, usłyszeli dzwonek i dopisali ostatnie 2 zdania zanim "odłożą długopis" szkoda że tak to zostawiono. Podsumowując, mimo swoich wad (tej jednej dużej i kilku pomniejszych) jest to dosyć udany film, wyróżniający się w swoim gatunku mrokiem, realizmem postaci, aranżacją i udanym wykorzystaniem elementów filmu grozy.
Dodatkowo pochwalić można scenę kaskaderską powalenia powozu z zaczepionymi końmi oraz realistyczną scenę alkoholowego delirium jednego z oprychów.