Jak nie nakręcił. 6 filmów jest wyraźnie lepszych: Wideodrom, Mucha, Skanerzy, Potomstwo, Nierozłączni i Martwa strefa. Crash to bardzo dobre dzieło, ale nie jest w żadnym stopniu innowacyjne bo człowiek pędzący do samozagłady i negatywny wpływ technologii był już w Wideodromie (i to jest najbardziej wizyjny film mistrza z Kanady) , a zaraz po nim w Musze więc to żadna nowość w 1996 roku.

Żaden z wymienionych filmów nie umywa się do "Crash". Abstrachując od "Martwej strefy" i "Skanerów", które nie są do końca udanymi filmami to dla przykładu taki "Wideodrome" jest zbyt bardzo dosłowny, a widz ma wszystko podane jak na tacy. Dosłowne przenikanie świata telewizyjnego do realnego oraz dyfuzja fikcji z prawdą, które obrazują jak podkreśliłem w pierwszym poście - negatywny wpływ technologii na człowieka nie są tak oryginalne jak wizja w "Crash". Słaba ocena arcydzieła z 1996 roku wynika z tego, że większość oceniających ten film, nie zwraca uwagi na przesłanie, a jedynie odbiera film w bardzo prozaicznych ramach jakimi: są warstwa erotyczna oraz dramat z elementami trhillera, ale nic ponad to. Cronenberg w "Crash" wzniósł się na wyżyny tej sztuki doprowadzając z pozoru błachą i wręcz dla niektórych pornograficzną historyjke do statusu prawdy o współczesnej kondycji człowieka.

A czy to nie lepiej jak widz ma czasem podane coś na tacy? Nie wszystko musi być enigmatyczne i skomplikowane, a przesłanie można wyłapać czytając dopiero pomiędzy wierszami (inną sprawą, że w Crash aż tak dużo się nie doczytamy). W przypadku Wideodromu klarowność i przejrzystość działa tylko na plus. Wideodrom jest także o wiele lepiej zrealizowany - muzyka Shore jest wspaniała, precyzyjne zdjęcia podkreślają niesamowitość wielu innowacyjnych ujęć (wchłonięcie przez telewizor to jedna z najwspanialszych scen w historii kina),, a szalenie unikalna reżyseria dopełnia wszystko. Woods to także lepszy aktor niż Spader który poza urokiem osobistym nie ma za wiele do pokazania. Jak pisałem, Crash jest udanym filmem, ale do arcydzieła mu daleko, bo powiela schemat wcześniejszych dokonań Kanadyjczyka, nie jest tak zachwycające pod względem realizacji , scenariusz miejscami podąża w zbyt w wielu kierunkach przez co nie oferuje konkretnych przemyśleń, a film staje się czystą rozrywką.