Uniwersalna opowieść o tym jak życie jest nieprzewidywalne i jak sztywne reguły
(i niektórzy ludzie) nie są wstanie mu moralnie sprostać.
Zakochanie Thomasa w żonie byłego partnera było od początku niewinne, on sam prawdopodobnie nigdy by nie pomyślał wcześniej że to się wydarzy (gej, może też bi ale jednak randomowa laska z daleka). Nie potrafił się pogodzić z utratą partnera i chciał tylko wczuć się w jego codziennie życie, poznać go takim jakim był tam- po za Berlinem ( czyli więcej niż raz na miesiąc), symbolicznie nawet zakładaniem jego pomarańczowych kąpielowek ale jednak oddać mu ostatni hołd, być może jakaś ciekawość za tym wszystkim równieź szła.
Film kończy się happyendem, wystarcza uśmiech na twarzy wdowy kiedy widzi cukiernika w Berline.
To jest też fajny temat, przynajmniej dla mnie bo jestem w takiej sytuacji, że oprócz tego wspaniałego dramatycznego wątku jest pozytywna myśl o człowieku włóczącym się, że nawet bez znajomości języka na obczyźnie znajdą się dobrzy ludzie, którzy nawe pracę zaproponują hah :)