Nie rozumiem tutejszych wypowiedzi, nie rozumiem zwłaszcza osób, które we wszystkim szukają dziur w całym, zamiast się poddać kluczowym obrazom/emocjom/tezom. Nie chce mi się zagłębiać w szczegóły tutejszych postów, bo szkoda mi słów.
Ale ostatnio kalibruję swe oceny w oparciu o postawowe hity i ten film, moim zdaniem wypada bardzo dobrze w porównaniu np. z wczoraj przeze mnie przypomnianym Mission Impossible 1 czy Jackiem Ryanem:Teoria chaosu. Wiem, to kino szpiegowskie, kierujące się nieco innymi regułami.
Co do podstawowego zarzutu: 'film jest bez sensu i debilny', bo np. nie zdradza szczegółów - te niedopowiedzenia naprawdę nie są mi do niczego potrzebne. Każdy może sobie wymyślić własne wytłumaczenie: np. putin napadł na Szwecję i eksterminuje jego naród, albo ludność została tak zmanipulowana propagandą,że wywołało to bratobójcze ludobójstwo lub konfederacja w końcu przeforsowała ustawę o powszechnej dostępnosci do broni i uzbroiła swe nacjonalistyczne bojówki.
To nieistotne w obliczu wojny, która zawsze jest okrutna i niszcząca podstawowe odruchy.
Jak się cieszę, że film nie epatuje efekciarstwem, szybkim montażem teledyskowym, czy też superbohaterstwem postaci, którzy np.mimo wielu ran wciąż potrafią powalić setki przeciwników, lub też dającym osiągnąć swe cele w taki sposób,by mieć ciastko i zjeść ciastko. W prawdziwym życiu tak nyie ma. Choć warto dokonywać jak najlepszych wyborów. Czy wybory Eth był najlepsze z mozliwych? Z jej punktu widzenia tak, choć znamy z historii błędne decyzje jak bombardowanie Drezna,czy Hiroszimy i Nagasaki,które debile-politycy+armia wdrożyli i uzyskali swój efekt, ale jakim kosztem? (a wystarczyło wyparować jakąś bezludną wyspę i pokazać japońskim generałom - efekt by był taki sam)
Film moim zdaniem udanie pokazuje podstawowe emocje jakie mogą pozostać w tak ekstremalnej sytuacji: strach bardziej niż bohaterstwo,popełnioną głupotę by tylko usłyszeć głos bliskiej osoby,heroizm by ocalić najbliższych,ledwo tlący się bunt i sprzeciw tylko inteligentnych,bo inni to tylko mięso armatnie (a nie wiemy ile trwa wojna i jak bardzo zezwierzęciło się społeczeństwo, chociaz trochę wiemy - po obrazach slamsów i, że córka 'podrosła')
Poza tym pięknie sfilmowane lodowe klimaty - i nie ważne czy cegiei czy cegiesry)
Film może nie wzbudzać emocji,ale ma to sens, bo ci ludzie zostali ich pozbawieni.
Ja tam zawsze zadaję sobie pytania osobiste: co ja bym zrobił w sytuacji bohaterów, zwłaszcza, że jestem pacyfistą i często nie znajduję odpowiedzi.
Te pytania obecnie codziennie muszą sobie zadawać rosyjscy najeźdźcy i ukraińscy obrońcy. Z powodu kilku debili na kremlu zmuszeni są zadawać sobie bezsensowną przemoc,gwałt,śmierć. Zdarza się, że w tej samej rodzinie rosyjsko-ukraińskiej.
A jak to jest nakręcone i czy ktoś ma białe mundurki czy czarne - jest to trzeciorzędne, przynajmniej dla mnie.