"Choroba to szansa dla bohatera. Gdyby nie ona moze nigdy by sie nie obudzil i tak naprawde nie "przezyl" ani jednego dnia w calym swoim zyciu."
Przeżył takie dni - w dzieciństwie.

Zgadza sie. I ciagle wspomnienia z ziecinstwa to tesknota za (takim) zyciem.

Film pełen ciszy, zbudowany w bardzo klarowny sposób, ale dotykający dogłębnie istoty życia. Oszczędność środków wyrazu pozwoliła Ozonowi poruszyć widza i pozwolić mu jeszcze bardziej uczestniczyć w przemianie bohatera. Niebywałe. Jestem pod głębokim wrażeniem wrażliwości rezysera i aktorów. Po portu znakomity film.

pewnie, bo w końcu nie dość że Ozon, to jeszcze Poupaud w roli głównej:-)
polecam jeszcze Krople wody....mój osobiście drugi ulubiony film Ozona