A ja bym powiedziała, że film jest roztrząsaniem nadwrażliwości, przewrażliwienia spowodowanego bezczynnością. "Jej dramat jest dramatem serca i duszy"? A co to kogo obchodzi? Nicnierobienie jest dramatem. Człowiek, który nie musi pracować/uczyć się/ nie ma pasji to dramat. Dziecko odchowane, czas na studia lub pracę. Napewno ozdrowiłoby ją odcięcie gotówki przez męża, przynajmniej częściowe.
Nie rozumiem, po co powstają takie filmy. Osobiście uważam je za stratę czasu.

A propo "niszczącego wpływu współczesnej cywilizacji na osobowość jednostki": co racja, to racja. Współczesna cywilizacja kształci zbyt wielu humanistów myślących, że tak powiem, zbiorowo, propagujących użalanie się nad sobą i bombardujących podejściem: "głebia objawia się nieprzystosowaniem", "leniwi (wrażliwi) są nierozumiani (wyobcowani), przeżywają mocniej, mają większą skalę odczuć", a na dodatek próbują dodać do tego przemysł lub postęp techniki, których nie rozumieją.

Czytam Twoje posty i nie mam pojęcia o co Ci chodzi. Idź porób zadanka z matmy, obejrzyj fajną komedię romantyczną i daj żyć innym :)
Jestem humanistką, czy to znaczy, że jestem gorsza od Ciebie? Nie jestem. Więc po co te uwagi, zupełnie nieadekwatne do tematu?

Po to, że to miejsce na subiektywny komentarz.

Na dodatek wspomniany komentarz dotyczy grupy humanistow myślących zbiorowo, nie humanistów wogóle. Z tego powodu, że to miejsce na komentarze, pozwolę sobie ocenić rady i zadane pytania jako zabawne.

Ps. To, że czyjeś gusta nie pokrywają się z Twoimi ani nie znaczy, że druga osoba lubi szmiry, ani że nie ma gustu. Tak samo to, że widziałaś słabe komedie romantyczne, nie oznacza, że dobrych komedii romantycznych nie ma, ani że mam do nich jakikolwiek stosunek i nie rozumiem czemu spłycać ludzi do kategorii: będzie oglądać komedie romantyczne albo ambitne kino. A to, że spodobał Ci się film może oznaczać, że gustu nie masz.

Post co prawda ma już kilka lat, ale pamiętasz może z której książki pochodzi ten cytat?

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/113676/monica-vitti

Dzięki wielkie, chętnie przeczytam. A znasz może jeszcze jakies ksiazki z interpretacjami filmow, bo wlasnie takich
poszukuję?

Ja posiadam http://lubimyczytac.pl/ksiazka/105363/kino-pasoliniego + http://lubimyczytac.pl/ksiazka/142107/bernardo-bertolucci-w-opinii-krytyki-zagra nicznej . Zapewne jest ich więcej ;-)

Pozycje super , ciekawe tylko czy uda mi się gdzieś je dorwac.
Dziękuję raz jeszcze.

Odbieram tę analizę Kornatowskiej jako chybioną. Autorka pisze jedno, aby za chwilę sama sobie zaprzeczać. Nie może zdecydować się, czy Giuliana ma zaburzenia psychiczne, czy jest zdrowa i tylko kaprysi. Oczywiście, Giuliana ma zaburzenia psychiczne i nie jest to uraz, którego doznała wskutek wypadku samochodowego, ponieważ, jak sama wyznaje w pewnym momencie, była to próba samobójcza - czyli geneza zaburzeń sięga dalej. Nie można od takiej osoby żądać racjonalnych zachowań. Rzeczywiście potrzebuje ciągłej troski i czyjejś obecności. Kiedy poznaje Corrado, który wydaje się ją rozumieć i współczuć, staje się bardziej otwarta (uśmiecha się, rozmawia, wyznaje mężowi, że chce się kochać), ale kiedy Corrado ją, praktycznie, gwałci - zapada się ponownie w swoją skorupę.
Ktoś tutaj w tym wątku pisze, że Giuliana nie ma pasji, powinna iść na studia - no dramat po prostu!
Przypomina mi się takie zestawienie: "Depresja w Polsce"  https://freeimage.host/i/JEcedbt