Ładnie napisane,w dużej mierze zgadzam się z opisem,ale nie nazwałbym tego pseudo miłosnym uniesieniem,ponieważ pseudo miłosne uniesienia serwują nam w co drugim melodramacie!A moim zdaniem ten film to inna bajka.

A ten obraz elektryczny był właśnie bardzo dosadny.Pokazuje kim jest Anna,nie chcę Jej krytykować,ale wątpię żeby wiedziała co to uczucia wyższe...A nasz bohater Leon nie zważając na takie detale darzy ją miłością platoniczną,ogromną płynącą prosto z serca.
No ale bohater jest taki jaki jest i niestety przykro przez to kończy.Wie,że policja prowadzi dochodzenie,ale on dalej śmiga przez polanę żeby wskoczyć do okienka,no WARIAT!

Nie zawsze trzeba się wczuwać,ani utożsamiać z bohaterem,ja tam staram się zobaczyć co taki reżyser chce nam pokazać.

Zgadzam się - rzeczywiście trudno utożsamić się z bohaterem. Rozumiem tę wizję reżysera i scenarzysty, lecz nie poczułem tej więzi, o której piszesz.

Pamiętaj ze wśród widzów też mogą być "odszczepieńcy". Oni też mogą chcieć bohaterów z którymi będą mogli się zidentyfikować.

Miłość to miłość, nie ma jej co rozdzielać między jakieś abstrakcyjne grupy. W tym przypadku losy potoczyły się, w wielkim mieście kobieta byłaby zapewne śledzona, atakowana smsami itp. Łatwo jest napisać, że dziwak, wyrzutek, a do tego żyje w biedzie, trudniej przyznać, że składamy się z mniej więcej tego samego i gdyby facet otrzymał wykształcenie, być może byłby w stanie sklecić dwa zdania i zaprosić Annę na kawę, zamiast pakować się do pokoju wraz z kotem. Prosta prawda jest taka, że kiedy chodzi o miłość, każdy z nas jest świrem... bo jeśli nie, to nie jest to miłość.

(Elektryczny obraz komponował się z resztą akurat idealnie. Przecież słomianka na ścianie, cukierniczka w postaci słoika czy metalowe łoże wskazują dość jednoznacznie, że Anna to kobieta niezbyt zamożna, a do tego o niewyszukanym guście. Jasne, można to podsumować "Boże, co za dziwadło, w życiu JA bym czegoś takiego na ścianie nie powiesił"!, ale wówczas... patrz wyżej).

"Trudno wytworzyć wówczas więź z bohaterem, nijak nie idzie się postawić w jego sytuacji, ani tym bardziej utożsamić się z nim"

Myślę że bardzo wielu ludzi podkochuje się w kimś ale nie ma odwagi tej osobie tego powiedzieć.Może nie wchodzą komuś do domu ale po prostu obserwują i gapią się. Wiedzą też że nie mają szans bo są zbyt brzydcy , biedni , ta osoba ma już rodzinę itd więc na pewno bardzo dużo ludzi może się identyfikować z tym bohaterem który wymyśli sobie taki sposób żeby być blisko z Anną.