Dzięki.
Prawie bym stracił czas.

Niestety też się pokusiłem i bardzo żałuję.

Ten film to romansidło dla mamusiek - do bólu sztampowe, bez ikry i polotu. Pierwszoplanowe postaci to jednowymiarowe, stereotypowe kukły - jest synuś mamuni nie do końca przystosowany do życia, flejowata mamcia latami pogrążona w traumie i poczuciu braku kobiecości oraz niesprawiedliwie osądzony mężczyzna. Zbieg z więzienia okazuje się wzorem cnót, który budzi z uśpienia zaniedbaną mamuśkę dzięki zmysłowemu, przepełnionego erotyzmem pieczeniu ciasta i profesjonalnej polerce podłogi a dla małego dziwaka staje się wzorem, gdyż uczy go grać w baseball i naprawiać auto...

no no,ale w podobnie zniechęcający sposób można opisać właściwie wszystko. Fakt, może i historia nie porywająca, a może i miejscami tkliwie mdława. Ale zwracam uwagę na muzykę, dobrze i klimatycznie dobraną, chwilami całkiem interesujące ujęcia, swoistą tonację pastelową barw dominującą w filmie. Chłopca nie nazwałabym nigdy małym dziwakiem jednak, pozostałych bohaterów nie oceniłabym tak prześmiewczo.
Gra Kate Winslet jak zwykle z dużym potencjałem, gra ładna, przepełniona traumą z powodu doznanej krzywdy (skądinąd wcześniejszy jej mąż dupkiem był nadzwyczajnym, co potwierdza smutną prawdę, że im większy dupek, tym większą krzywdę potrafi wyrządzić kobiecie). Ja film oceniam na 5, za muzykę i kolorystykę dorzucam 1, w sumie : 6

A czyż ja napisałam powyższe by kogokolwiek zniechęcać? Ot, zwyczajnie opisałam w telegraficznym skrócie co widziałam a nie widziałam niczego godnego uwagi dla widzów, którzy wymagają od filmu przede wszystkim tego, że dostarczy im intelektualną i duchową ucztę. Historia opowiedziana w filmie jest szalenie pretensjonalna, naiwna i już co najmniej kilkanaście razy "przemielona" we wcześniejszych produkcjach - żaden oryginał, wtórnik, z którego wylewa się tandetność i ckliwość zatracając autentyczność. Oczywiście, że kiedy film nie ma wartościowe treści to można szukać jego plusów w oprawie ale czy dyktando zawierające błędy ortograficzne i interpunkcyjne będzie warte dobrej oceny tylko, dlatego że uczeń kaligrafuje?
Skąd pomysł, że w tym filmie dominuje pastelowa tonacja? Przecież mamy tu nachalnie tworzony klimat retro - brązy, żółcienie i zielenie dominują...
Mnie w tym filmie śmieszy treść a oprawa wizualno - muzyczna nie robi na mnie najmniejszego wrażenia, także pozwolił, że pozostanę przy swoim.

ależ oczywiście, sądzę, że każdy pozostanie przy swojej ocenie; dlatego zresztą podoba mi się ten portal, że każdy przedstawia swój punkt widzenia z zainteresowaniem wysłuchując adwersarza. Z uszanowaniem :-)

Przynajmniej z definicji powinno tak być, że interlokutorzy szanują wzajemnie swoje poglądy. Widzę, że całkiem niedawno założyłaś konto, pewnie z czasem zwiększysz intensywność komentowania i przekonasz się jakie buractwo tu się pleni :-/...

...no i masz rację, że pozostajesz przy swoim! A teraz idę naoliwić drzwi, naprawić stopień, wymyć i wypastować podłogę, poprać a i poprasować, a następnie upiec ciasto, albowiem w pobliżu więzienia nie ma i nie ma co czekać, a samo się nie zrobi.
Ludzie! Dobra obsada i to jest najdziwniejsze!.

zgodzam się, taki sztampowy, i papierowy że kompletnie niewiarygodny. Masakr słodki aż zęby łupią . Może i byłaby to jakaś historyjka gdyby te postaci nie były takie papierowe.

Mi się film podobał. Chociaż tak sprowadzony do ironicznego streszczenia faktycznie może wydać się banalny, ale cóż. Dobrze się go oglądała i nie odczuwałem podczas seansu wtórności historii, chociaż sam szkielet scenariusza jest faktycznie ograny. Przy czym nie nastawiałem się na nic specjalnego przed seansem. Nawet byłem jednak zaskoczony, że Reitman uzyskał inny, niż we wcześniejszych filmach klimat. Film zbudowany jest na autentycznie nastrojowych, pięknych scenach. To, co jest najciekawsze jest obok głównej osi filmu i to mi się podobało - poprzez narrację chłopaka film zyskuje inny klimat, momentami to takie kino inicjacyjne. Nie wiem także jak mniej wielowymiarowe mogłyby być postacie, bo każda z nich miała swoje problemy, swoja inność, ale nie była przerysowana - jak np. wg mnie stało się w niedawno obejrzanym "Osage county". Prostota opowieści kierowała uwagę na tło społeczne, wywoływała takie luźne refleksje, a jedynie szkoda mi było zakończenia sprowadzonego do pokazania "co było dalej" w klimacie filmu telewizyjnego.

Średniak...

"Omijać ten chłam szerokim łukiem!!" - jakże mądrze napisane.

Mądrze, nie mądrze, ale dosadnie. Właściwie to jedno zdanie oddaje wszystkie wrażenia, znacznej większości ludzi, którzy mieli "przyjemność" to oglądać.

...jeśli ktoś uważa, że to typowe romansidło to nic nie zrozumiał z tego filmu.

Więc wytłumacz mi, czego nie zrozumiałem. Dla mnie to jest szablonowy melodramat i gdyby tylko miał taką kategorię, to nigdy bym go nie obejrzał.

ale się uśmiałam ! super recenzja :-) dość trafna, mimo to film mi się podobał i wzruszył :-) raz na jakiś czas warto się odmóżdżyć i obejrzeć bajeczkę.