Dwie trzydziestolatki poznały się w szpitalu. Choć ich przyjaźń zaczęła się dopiero miesiąc wcześniej, łączy je silna więź, oparta na potrzebie zależności Mony i woli dominacji Cathy. Rada szpitala postanawia wcześniej zwolnić chorych na neurozy i depresje. Mona nie ma się gdzie podziać. Cathy wpada na pomysł, by zamieszkały razem w jej kawalerce. Po serii wydarzeń kobiety docierają do delty Dunaju i dopiero tam naprawdę zaczyna się akcja filmu. Co możemy zrobić, gdy mamy 30 lat, nie mamy domu, nikt nas nie chce i nie ma dla nas miejsca?

Film jest uniwersalną historią o szukaniu własnego miejsca w świecie. Czy jesteśmy przygotowani na zmiany? Czy jesteśmy przygotowani na to, by rozumieć i być rozumianym przez innych? Mona i Cathy próbowały, ale rzeczywistość wydaje się taka nienormalna.