Raczej zapomniana koprodukcja jugosłowiańsko-austriacka z 1977 roku, którą miałem przyjemność po raz pierwszy oglądać 1 lipca 2008 roku. Film ukazał się w Polsce wiele lat temu na VHS pod tytułem "Mroczna głębia". Rzeczywiście można uznać "Dark Echo" za obskurnego prekursora "Mgły" (1980) Johna Carpentera z domieszką "Shock Waves" (1977) Kena Wiederhorna.

W małej, acz malowniczej austriackiej wiosce nad jeziorem (Hallstadtt) dochodzi do serii tajemniczych morderstw. Śledztwo w tej sprawie prowadzą m.in. lokalny policjant (Wolfgang Brook), medium z USA (Joel Fabiani) oraz lokalna pisarka (Karin Dor). Sprawcą serii morderstw okazuje się żyjący we wraku statku na dnie jeziora gnijący kapitan zombie Manfred Gohr. W filmie pojawia się także lokalna czarownica z krukiem na ramieniu przewodząca pewnemu pląsającemu kultowi uprawiającemu blasfemię.

Akcja "Dark Echo" ("Mrocznej głębi") rzeczywiście jest ospała, chwilami absurdalna i przegadana, a morderstwa (poza zadźganiem nurka i dekapitacją wiedźmy) następują poza kadrem. Jednak film sporo zyskuje dzięki malowniczym plenerom (ruiny zamczyska, krypta z czaszkami, kościół, głębiny austriackiego jeziora z wrakiem statku). Na plus także przyzwoita gra aktorska, dobry soundtrack elektroniczny i niezłe zdjęcia podwodne.

Jeśli ktoś lubi raczej tandetne zombie horrory to warto obejrzeć (albo przypomnieć sobie) jedyny film wyreżyserowany przez George'a Robothama, ówczesnego męża Karin Dor. Czas trwania: 91 minut.

Czaszki z wymalowanymi nań imionami i nazwiskami zmarłych oraz datami ich śmierci to urokliwe miasteczko Hallstadtt w pigułce.