Młoda kobieta budzi się z koszmaru w tanim pokoju hotelowym. Od tego momentu śledzimy jej spotkania z mężem, alfonsem i bogatym mężczyzną. Wraz z bohaterką cofamy się w czasie do jej dzieciństwa, gdy zabiła swojego ojca po tym, jak on zabił jej matkę... Kobieta ponownie się przebudza. Czy i tym razem był to koszmar?
Nie pamiętam kiedy ostatnio nazwałem jakiś film niedocenionym. W tym wypadku trudno użyć innego słowa. "Dementia" została zniszczony przez cenzurę w roku swojej produkcji, a gdy już trafił na ekrany, publiczność jej nie zrozumiała. Producenci musieli dodać narrację z offu by przekaz stał się czytelny. Wielkie ambicje...
więcejz pogranicza filmu noir, horroru, niemieckiego ekspresjonizmu i surrealizmu. Posługując się jedynie obazami (zero dialogów*) przedstawia szaleństwo i mordercze instynkty głównej bohaterki. Sprawna reżyseria, ciekawe zdjęcia, dynamiczny montaż, intrygujące rozwiązania i świetna muzyka nadają temu niezależnemu filmowi...
więcejNa styku wpływów niemieckiego ekspresjonizmu i surrealizmu. "Dementia" to próba wejścia do obłąkanego umysłu, zrealizowana w popularnej jeszcze wówczas estetyce kina noir, opowieść o młodej kobiecie z marginesu, która dopuszcza się okrutnej zbrodni.
Obraz Johna Parkera to pozycja nader osobliwa, raczej ciężko byłoby...
Do tej pory znałam jeden przykład "korekty obyczajowej" - w "Straconym weekendzie" bohater miał być homoseksualistą...