I czy w dzisiejszych czasach tak naprawdę, w swoim podstawowym znaczeniu, jeszcze gdzieś funkcjonuje. Reżyserka opowiada nam o pochodzeniu demokracji, śledząc jej ewolucję od Platona. Odpowiedź wyłaniająca się z tych wszystkich rozmów i analiz nie jest optymistyczna - to globalny kapitalizm i korporacje międzynarodowe niszczą demokrację, ponieważ są przyczyną nierówności ekonomicznych. Ta odpowiedź wydaje mi się za prosta, a oprócz tego tak naprawdę to nic nowego - już Platon twierdził, że rozwarstwienie społeczne wynikające w ogromnych różnic w posiadanych zasobach, prowadzą do tyranii i upadku demokracji.
A czy w filmie są jakieś wskazówki, odpowiedzi? Jest taki fragment o starożytnej demokracji ateńskiej, w której wdrożono pomysł na współpracę między społecznościami, klasami bardzo się od siebie różniącymi. Chodziło o wspólne działanie, poszukiwanie podobieństw a nie różnic, wspólne podejmowanie decyzji, dostrzeżenie, że każdy jest ważny i potrzebny. To była też nauka popatrzenia na świat z innej perspektywy niż własna. Dla mnie niestety brzmi to jak utopia - ludzie są zbyt leniwi, roszczeniowi, obawiający się zmian, aby to było możliwe. Szczególnie w dzisiejszych czasach, w których obserwujemy pojawianie się autokratów i w Europie i Stanach Zjednoczonych, którzy dzielą ludzi, a nie łączą, bo to im ułatwia manipulowanie nimi. A na pewno nie chodzi im o ich dobro.