Podobnie jak w późniejszym "horrorze" Tomaselli nie stara się realizm. W ręcz przeciwnie, film jest strasznie odrealniony, to koszmarna wizja, przerażający sen, który może i straszy, ale gdy się obudzimy, zdajemy sobie sprawę, że wszystko nie miało sensu. Zarzucanie Tomaselliemu choroby psychicznej jest zupełnie bezsensu, gdyż każdy z nas ma chore sny, wydaje mi się, że raczej ci, którzy mają "normalne", zwyczajne sny, powinni udać się do lekarza.
Wracając do filmu: Bobby uczy się w katolickiej szkole, gdzie zaczynając w co najmniej dziwnych okolicznościach ginąc zakonnice. pierwsza z nich, która zginęła zabita przez samolocik, który wymknął się Bobbiemu z pod kontroli nawiedza okolice szkoły jako zombie/duch. ponadto Bobby doświadcza koszmarnych snów, wizji i halucynacji. Wszystko to ma niby przedstawiając zejście chłopca do piekła, gdzie wciąga go zmarła matka lub ta zakonnica. nie wiem. to wszystko naprawdę nie trzyma się kupy. z radością poczytam czyjeś interpretacje.
tak czy siak wyobraźnia Dantego płodzi naprawdę ciekawe wizje i cały ten bałagan pod tytułem "profanacja" zawiera wiele niezłych, koszmarnych scen. niestety, ale z czasem film zaczyna robić się przesadnie serowaty aktorstwo i dialogi zaczynają robić się śmieszne, a fabuła coraz bardziej zatraca sie w bezsensie.
tak czy siak, polecam zobaczyć ten film każdemu fanowi gatunku. zaznaczam, iż poprzez fana gatunku, nie rozumiem osoby, która ogranicza się do mainstream'owyh produkcji i chłonie też produkcje klasy b i filmy eksperymentalne. a polecam nie dlatego, że jest to dobry film, tylko dlatego, że jest oryginalny, wręcz niepowtarzalny.
5/10
z radością obejrzę kolejne wizje tego reżysera, który może ma poważne problemy ze stworzeniem czegoś z sensem, jednak ma własny, w pełni niezależny styl i nie tworzy niskobudżetowych kopi znanych filmów.