Diabolik to jedna z ciekawszych postaci jakie udalo mi sie ostatnimi czasy odkryć. Od zawsze mialem "ciągaty" do negatywnych bohaterow, jak chocby Spawn, ale tu nie o to chodzi. Diabolik to James Bond, ktory zamiast ratowac swiat przed terroryzmem, sam nim jest - a wszystko po to, by pławić się w pieniądzach wraz ze swoją ukochaną (Bonnie i Clyde).
Choć fabuła i reżyseria mocno w tym filmie kuleją, to scenografia (!), muzyka (Morricone) i obsada robią wrażenie. Zwłaszcza scenografia - to film włoski, a podziemna kryjówka Diabolika robi wieksze wrażenie niż niejedna siedziba łotrów ze stajni Broccoliego. To po prostu trzeba zobaczyc. Muzyka - Ennio jak zwykle swietny. Choc momentami jego praca wydaje sie zabawna, to przypomina nam o tym, ze to w koncu adaptacja komiksu. I na koncu obsada - aktorstwo nienajwyzszych lotow, ale dobór postaci jest idealny. Niekonczace sie nogi Marisy Mell i diaboliczny wzrok Johna Phillipa Lawa czynia ten film wyjatkowym. A na dokladke mamy tam jeszcze bondowskiego Emilio Largo, czyli Adolfo Celi. Jakby jeszcze dodac do tego dwa przepiekne Jaguary E-Type, to w ogole opad szczeny. Batman z '66 moze sie schować. Jednak jak pokazują Beastie Boys w Body Movin' - film tylko dla prawdziwych smakoszy ;)