Wizualny poemat o dwojgu młodych ludziach, którzy po długiej rozłące próbują rozpocząć historię swojej miłości od początku. Opowieść o niemożności przekazania prawdy o swoich uczuciach drugiej osobie, ukazująca odwieczną tęsknotę artystów za pełnym wyrażeniem siebie poprzez sztukę. Film został nakręcony w postapokaliptycznych krajobrazach Fuerteventury, zawieszonych poza czasem i przestrzenią. Jego otwarta forma i metafora nieudanej etiudy pozwalają na ostateczne przenikanie się świata stworzonego ze światem dokumentalnym. Formalnie inspirowany kinem autotematycznym Godarda i filmem Konwickiego "Ostatni dzień lata".