Na forum wiele już zostało powiedziane o filmie, za i przeciw. Osobiście uważam iż są inteligentne filmy o debilach i głupie na mądre tematy. Southpaw osobiście rozczarował mnie prostolinijnym scenariuszem w którym nie warto doszukiwać się szarych komórek. Do gry aktorskiej nie ma się co doczepiać, Gyllenhaal nie traci formy, szczególnie iż film kręcony bym po fenomenalnej roli w Nightcrawler (można by powiedzieć że formę odzyskał...). Mimo iż film trwa prawie 2 godziny miałem wrażenie, że kolejne ujęcia (bez znaczenia w jakiej linii czasowej) jakoś się ze sobą nie kleją, przez co trudno jest się wczuć w postać Billyego Hope`a. Ciekawe i emocjonujące sceny przeplatane są ciągnącymi się, melancholijnymi na siłę, wyciskaczami łez, które w zamierzeniu pokazać miały nam życie głównego bohatera. Niestety zbijają one jedynie ciśnienie filmu, przez co w sceny walk wchodzimy ze stanu hibernacji testosteronowej. Moim zdaniem zabrakło ostatecznej obróbki filmu która spoiła by film w solidną całość. Jak dla mnie 4/10, a mogło być zdecydowanie lepiej.