Bardzo ciekawa interpretacja. Czego metaforą jest w niej pies, któremu darowano życie?

Moim zdaniem pies był jedynym mieszkańcem Dogville dla którego była jeszcze jakaś nadzieja! :P Sam był traktowany w tym mieście jak niewolnik, wiecznie uwiązany i schowany przed nami. Może ma być metaforą artysty, który chce się spełnić w Hollywood a tak naprawdę ma związane ręce, kontrolowany przez tych, co mają władzę?

No, no, ten film niedlugo stanie sie drugim Stalkerem, gdzie ludzie przescigaja sie w interpretacjach tego, co autor mial na mysli. Tak, jakby za niedupuszczalne przyjmowali, ze natura rzeczy jest zupelnie prosta.

Z tym, że ta interpretacja nie jest wyssana z palca ;) Poczytaj trochę na ten temat, polecam.

każda interpretacja jest z zasady wymyślona, więc odpuść sobie

Nikt Ci nie każe iść za moją interpretacją, ale najwyraźniej są osoby które ona zaintrygowała. Więc to Ty sobie odpuść ;)

Dlatego to jest "Interpretacja"..nikt nie mówił, że musi być obiektywna. Mi się spodobała i wzbudziła zainteresowanie tym filmem, ponieważ też mam dość hollywodzkiego silikonu który przesącza się przez każdy film tam wyprodukowany, nawet taki który powinien być tego pozbawiony, ale dla kogoś jest to robione. Na pewno prędzej czy później obejrzę ten film, mam nadzieję że doszukam się w nim też innej symboliki, nie tylko tej "artystycznej".

Jak na 3 godziny nudy i główną bohaterkę, której postawy może pozazdrościć tylko bóg to był bardzo udany film. :) jedyny dylemat - ukazywanie wszystkiego, co ludzie robią w danym momencie na równi z akcją pierwszoplanową - jaki to miało mieć cel, ktoś czytał o intencjach reżysera i czy były tam jakieś? Że tak naprawdę wszyscy o sobie wszystko wiedzą? Czy może odwrotnie ignorancja ludzka w obliczu zbrodni...

Możesz mi wytłumaczyć w jaki sposób artysta staje się niewolnikiem Hollywood? W jaki sposób ktoś tam go więzi? Przecież to jest jakiś absurd. Można ewentualnie podążyć za teorią że staje się niewolnikiem własnej chciwości (coś a’la Barton Fink braci Coen) ale to też jest lekkie nadużycie.
W ogóle co to za histeria z tym obrazem Ameryki w tym filmie. Jaki obraz Ameryki? Toż tam ludzie są jacyś inni? Mają odmienną naturę? Wszyscy wyławiają owe nawiązania tylko brakuje chwili aby się zastanowić nad ich niedorzecznością. Zresztą największymi ekspertami są oczywiście ci którzy Amerykę widzieli jedynie w na zdjęciach. Trier również wtedy był ignorantem w tej dziedzinie ale jego o takowe spłycone nawiązania można jedynie posądzać (chociaż przyglądając się temu jak niestrudzenie robi z siebie idiotę, to kto wie).
Oczywiście film jest wyraźnie aluzyjny do kina amerykańskiego, a w szczególności do image małomiasteczkowej Ameryki lat 50 (czas i miejsce akcji, brak scenografii, klasyczny, wręcz książkowy, styl narracji) ale chodzi o coś zupełnie innego.