Z tym poziomem intelektualnym...to troszkę przesada. Jak dla mnie film jest genialny, ponad czasowy. Nie przewidywalny .. poza tym co dzień słyszy się o takich ludziach, w takich miasteczkach... o spokojnej rodzinie mieszkającej za ściana która nagle zostaje porąbana siekierą przez grzecznego adwokata (często widzianego w kościele). Wydaje mi się, że ten film trzeba obejrzeć na spokojnie i w skupieniu. Poza tym skoro twierdzisz, że to jest film klasy B udające kino ambitne klasy A - może podpowiesz jakiś tytuł, który wg ciebie zasługuje na to miano??
Pozdrawiam :)

O tak, z pewnością słyszy się o miasteczku gwałcącym biedną kobietę :) Nie wymyślaj, ten film jest czystą hiperbolą z papierowymi jednowymiarowymi postaciami. Szczerze mówiąc mało mnie nawet interesuje przeniesienie artykułu z Superekspresu na ekran, bo to ciągle pozostaje puste. Raczej intrygujące jest to, co jest ukrywane przez gazety, tj. niejednoznaczność sytuacji i postaci, gdy to co się wydaje biało-czarne, jest w rzeczywistości szare. Bo wtedy bije z tego prawda, która nie jest jednak tak efektowna. Tylko bez erystyki, że Grace też nie była jednoznaczną postacią. Bzdura. Była całkowicie jednoznaczną, papierową postacią, a zakończenie tylko sztucznie próbowało tę papierowość zamaskować (ewentualnie sztucznie nadbudować drugie ukryte wnętrze bohaterki - ale poprzez sztuczność nieudolnie).

Awangardowe ambitne kino klasy A to np. niektóre filmy Kubricka, jak Mechaniczna Pomarańcza czy Odyseja Kosmiczna 2001.

http://www.filmthreat.com/reviews/5362/

"“Dogville” feels like a nasty parody of Thorton Wilder’s “Our Town” and it even employs the bare-bones staging of that beloved piece of idyllic Americana. Yet the film unrolls with a stunning lack of logic, with numerous ludicrous plot twists and abrupt reversals of character personalities."

Nic dodać, nic ująć. Dobrze czytać przenikliwych krytyków.

Ten krytyk jest tak samo przenikliwy jak ty, czyli wcale.

Odpowiedź tak bystra jak jej autor.

Dziękuję :)