Dlaczego akurat reanimacyjnej? Byli w tym filmie może 1 minutę i to w ekstremalnie stresującej sytuacji. Niestety ale podczas reanimacji nie ma czasu na bycie rozczulonym i tkliwym. Zresztą to w jaki sposób ich "szef" rozmawiał z pielęgniarką pokazywało, że targają nim emocje, chęć uratowania czyjegoś życia. Żeby robić coś takiego trzeba działać jak robot, bo inaczej nic z tego nie będzie. Na tkliwość jest czas kiedy indziej... Jest w tym filmie tak dużo przykładów absolutnie skandalicznych zachowań ze strony lekarzy posuniętych momentami (moim zdaniem) aż za granice absurdu, że przyczepienie się do ekipy reanimacyjnej jest dla mnie zupełnie niezrozumiałe...

Tak jak w każdej instytucji publicznej - są procedury. Jak wezwano ratowników medycznych, to działano wręcz natychmiast.

Inaczej wygląda sytuacja na ulicy. Jak ktoś chce pooglądać, jak pracują ratownicy medyczni, to wystarczy zerknąć na twórczość Marcina ,,Borkosia'' Borkowskiego na YouTube. Chłop robi kapitalną robotę i przy okazji zwiększa świadomość na temat pierwszej pomocy.

Co za bzdurna wypowiedź... szok. Mieli wejść trzymając się za ręce czy uronić łezkę? Nie ma czasu na sentymenty, jest czas na mechaniczne działanie i czułość niczego pozytywnego nie wnosi.

Mechaniczne to jest może Twoje życie. Ja w ludziach szukam człowieka, mimo walącego się świata.

Ale ty nie rozumiesz, że się nie da? Że w ratowaniu życia liczą się sekundy a sentyment tylko to oppóźnia?! Pojmij to niemechaniczny człowieku. Zamiast resuscytacji zająłbyś się przytulaniem? Ale musisz być smutny, albo niedojrzały, że piszesz takie banały.

Bardzo ładnie i trafnie określiłeś mnie. Bo to mniej więcej tak jest, niemniej pozdrawiam Cię siło sprawcza. :)

Nadal skupiasz się na sobie, zamiast na istocie problemu, przeświadczony o swojej wyższości. W ratownictwie medycznym nie ma czasu na sentyment, nikt nie pyta najpierw czy się zaprzyjaźnimy a później może reanimacja. Niestety, czysto mechaniczne podejście daje najlepsze rezultaty. Dla przykładu onkologowie musieliby leczyć się na najcięższe przypadki depresji gdyby przyzwyczajali się do pacjentów i darzyli ich sympatią. Spróbuj to zrozumieć. Spróbuj pojąć czemu tak jest i przestań myśleć o sobie i o tym co z twojej perspektywy jest najlepsze. Tu nie chodzi o to, że ratownicy przez to są "gorsi" w twoim pojęciu sprawy. Przemyśl to.