Nie wyskoczę z trollowaniem, nie bój sie ;). Też uważam ze nazywanie tego filmu klasykiem jest jakimś nie porozumieniem. Chyba że ktoś w definicję "klasyka" wciska każdy film który mu się podobał.
To co mi się w filmie podobało to metafora piekła-nieba. Natomiast niektóre sceny w filmie były wręcz obrzydliwe, i moim zdaniem do tego filmu nie pasowały.

Również nastawiałem się na "kto wie co", ale jednak ocena na filmwebie okazała się nieco naciągana. Myślałem, że nieco więcej będzie o tym Wietnamie i eksperymencie a tu przez cały film gmatwali umysłem bohatera, jedna scena tutaj, zaraz później znowu inna i tak w kółko. Już nie mówię o przewidywalnym zakończeniu, tak sądziłem, że się tak, a nie inaczej skończy. Napięcia żadnego. Film jest bardziej gatunku psychologicznego i tak trzeba go odbierać, bo jako horror to niewiele miał do pokazania, poza kilkoma demonami? Klimat Wietnamu + horror to polecam R-Point. Tam przynajmniej napięcie do samego końca :) A tutaj ocena 6/10 jest dość naciągana no i oczywiście można się sporo wynudzić. Choć nad tą szóstką się jeszcze zastanowię, bo naprawdę nie dość, że nuda to jeszcze zero zaskoczenia widza i gmatwanie przez cały film, bo tyle mieli w nim do zaoferowania.

Może nie jest to klasyk, ale film godzien obejrzenia. To bardziej psychologiczna układanka w stylu "Zagubionej autostrady". Film mną wstrząsnął i poruszył..arcydzieło! Jeśli ktoś doszukuje się tu horroru, to poza nielicznymi scenami go nie znajdzie! To film dla inteligentnego widza, który potrafi sam go odpowiednio zinterpretować.

Klasyk to napewno nie jest, bo poza nielicznymi osobami mało kto o tym słyszał. Jednak uważam i popieram, że film ten to arcydzieło, które w swoim czasie zostało zupełnie niedocenione. Ten film po prostu nie był na tamta epokę, na tamten okres. W tamtych czasach prym wiodły proste, lakoniczne filmy z większą dozą akcji. A to jest kawał dobrego, psychologicznego kina. Każda scena jest niemal perfekcyjna. Do tego gra aktorska na najwyższym poziomie i KLIMAT, którego na próżno można szukać w dzisiejszych filmach. Takie filmy często przechodzą bez echa, jeśli powstają w nieodpowiednim czasie, ale potem ludzie wygrzebują je i doceniają. Tak właśnie jest z Drabiną Jakubową.

Widzę że mam bratnią duszę. Film owszem powstał w nieodpowiednim czasie, ale przed odpowiednich ludzi. Także nie uważałbym tego filmu za horror (bo nim nie jest). Jest to solidny i bardzo dobrze przemyślany film PSYCHOLOGICZNY. Nie uważam, iż można zmarnować dwie godziny na tym filmie, a jeżeli kolega Burbon2009 uważa że jedynie dwie sceny są godne metki "dobre" to znak że nie skupiał się za bardzo na reszcie, która jest tak bardzo ważna. Możesz sobie to oglądać i o 1 w nocy i przed teleexpresem i za każdym razem będzie to samo wspaniale. Film chwyta za serce.

To nie jest horror, tylko dramat psychologiczny ukazujący ciemne strony natury człowieka oraz wizję życia po śmierci, która dla każdego wygląda inaczej, bo każdy z nas tęskni za czymś innym i boi się czegoś innego.
Film ze względu na pomysł i fabułę bardzo dobry, ale w swoim gatunku. Przede wszystkim trzeba go zrozumieć i poddać analizie.
Wietnam i wojna nie są moimi ulubionymi tematami, dlatego też moja subiektywna ocena 8/10.