Tylko że ten film w ogóle nie jest niezrozumiały (spojlery - przez cały film różne postaci dosłownie mówią głównemu bohaterowi, że ten nie żyje i żeby odpuścił. Innymi słowy - film jest głównie o zawieszeniu między życiem, a śmiercią, gdzie dusza jeszcze kurczowo próbuje się trzymać życia i nie chce pozwolić sobie na uświadomienie tego, że ta walka jest już przegrana. Plus są wątki poboczne, wybór między dobrem, a złem itp. Tak czy inaczej, cały film dzieje się w głowie bohatera). A fenomenem tego filmu jest przede wszystkim klimat - brudny, duszny, klaustrofobiczny, wręcz lepki (ja oglądając aż czułam ten brud na skórze). A patrząc na Twoje oceny dla Sinistera i Nieproszonych gości, można stwierdzić, że po prostu to, co wymieniłam wyżej jako atuty to nie Twoja stylistyka, nie Twoja bajka, przez co trudno jest Ci ten elementy docenić (i to nie jest pojazd w żadnym wypadku).