Sporo powstało dyskusji na temat tego, czy Droga bez powrotu 2 to dobry sequel, czy nie, oraz czy jest
lepszy, czy gorszy od jedynki. Fabularnie jest to luźna kontynuacja historii z poprzedniej części-
mutanci przetrwali, okazuje się, że jest ich więcej, a do lasu przybywają kolejni młodzi ludzie. Po
raz kolejny mamy prostą historię. Druga część została nakręcona przez innego reżysera co
wyraźnie widać. W porównaniu do jedynki posiada inny styl i klimat. Droga bez powrotu
posiadała dobrze zachowane tempo i dynamikę. W tej części niestety jest gorzej i jest to chyba
największa wada. Zdarzają się pewne przestoje i dłużyzny, zabrakło już tak efektownych starć jak
wcześniej. Aktorsko również jest gorsze. Mamy tym razem typowe slasherowe mięso armatnie-
plejada stereotypów, chociaż o dziwo lista osób zabitych mnie dosyć zdziwiła (spodziewałem się
większej sztampy). Teraz przejdźmy do zalet. Gore w porównaniu do jedynki podniosło
poprzeczkę, teraz znajdzie się parę scen które nawet jak na slasher wyglądają zaskakująco
brutalnie. Gore podobnie jak w jedynce zostało wykonane świetnie- dużo sztuczne krwii i flaków,
mało CGI. Scenografia również jakby uległa poprawie- las, oraz wnętrze domu kanibali
wyglądają teraz mroczniej, bardziej jak z horroru. Muzyka bardzo mi się podobał, motyw
przewodni nadal siedzi mi w głowie, żałuję, że nie powtarza się w pierwszej i trzeciej części
(następnych nie widziałem jeszcze). Poprawie uległ również klimat. Film stał się bardziej
groteskowy, pojawiły się pewne elementy humorystyczne, zaś w tym wszystkim tlił się dobry
klimat starych horrorów klasy B lat 70/80.
Uważam, że to dobry slasher dla fanów horrorów. Nie jest lepszy, ani gorszy od części pierwszej.
Jest po prostu inny, posiada inne zalety i wady.