Yilmaz Güney nie miał lekko. Musiał zrealizować swój film zza krat, gdzie trafił wrobiony przez siły polityczny. Dokładnie rozrysował poszczególne sceny by Şerif Gören mógł je nakręcić w studiu. Montażu dokonał już po ucieczce z więzienia. Niestety nie wiemy jak bardzo te problemy wpłynęły na jakość "Drogi". Widać że losy postaci są przedstawione chaotycznie, a niektóre sceny ucięte w połowie. Praca w takich a nie innych warunkach sprawiła, że wcześniej nakręcone fragmenty mogły nie pasować do reszty i trzeba je było wyrzucić. Tak przynajmniej mniemam. Sensem mojej wypowiedzi jest przypuszczenie iż ostateczna wersja różni się pewnie od wizji reżyserskiej.
Pomijając moje dociekania, "Droga" nie przypadkiem dostała Złotą Palmę. Jakkolwiek by wyglądała gdyby Güney nie dostał się do więzienia, nadal jest świetnym filmem. To opowieść o pięciu więźniach, którzy dostają przepustkę na 7 dni, tylko po to by przekonać siebie oraz widzów, że Turcja poza więzieniem wcale nie różni się od tej w jego wnętrzu. Bohaterowie nadal nie mogą dokonywać wyborów, samodzielnie myśleć, a nawet kochać. Wszystko jest nadzorowane za pomocą tradycji, praw i w najgorszym przypadku, karabinów. Niejednokrotnie postaci w imię wolności osobistej będą musiały walczyć z samymi sobą, gdyż aparat kontrolny został zaszczepiony w ich umysłach. Świadomość iż mogliby postąpić wbrew utartym regułom przekracza ich pojmowanie, mimo że wydaje się słuszna.
Ten film to celny cios w stronę państwa. Pokazuje na wielu płaszczyznach sposób w jaki łamane są prawa człowieka. Wytyka palcem wszelkie absurdy. Dla przeciętnego, polskiego obywatela niektóre zaobserwowane zachowania będą szokujące. Lecz reżyser nie kłamie...
"Droga" nie pozostawia nadziei. Słusznie, bo przez 30 lat od premiery niewiele się zmieniło. Na szczęście,ktoś miał odwagę o tym mówić. Dlatego to tak ważny film.