Po 15 minutach- nuda, bezsensowny bełkot z amerykańską pseudogłębią. Do tego fatalne zdjęcia- źle naświetlone, urywane, bez płynności. Co kilka minut pojawia się czarna plansza ze świecącą plamą Fabuła niezrozumiała, czas poplątany. Zupełnie nie wiadomo o co chodzi, kto i do kogo mówi. Zresztą głównie pytania w stylu „Panie, gdzie byłeś?” Okropne wrażenie potęguje chyba najgorszy polski lektor. Kolejne 15 minut- zdjęcia erupcji wulkanu? Jakiś planet, łączący się bąbelków wody itp. Raz na 5 minut ni z gruchy ni z pietruchy pytanie „dlaczego?” Nagle ożywienie akcji- pojawia się meduza! Akcja przyspiesza- widz chyba nie przygotowany na takie tempo- biegnie jakiś dinozaur! Nagle Saturn! Znów dinozaury. Koniec dinozaurów, rodzi się dziecko (chyba retrospekcja, bo mama i tata ci sami co na początku filmy (w tle co jakiś czas idiotyczne kwestie ni w 5 ni w 10 typu- „Kiedy dotknąłeś mego serca ?”). Rośnie. Co jakiś czas liść w powiększeniu. Pojawia się więcej dzieci, ale dalej bez akcji, ładu i składu. Muzyka też fatalnie dobrana. Rys psychopatycznego ojca. Nagle mama wznosi się w powietrzu. Nagle pojawia się jakiś starszy mężczyzna. Pół godziny temu też mignął na chwilę. Znika. Akcja przyspiesza- widzimy różne drobne scenki z życia poznanej już w filmie rodziny, niezwiązane jednak ze sobą. Jeżeli ktoś jeszcze chciałby dowiedzieć się co i czy będzie dalej, i nie ma kompletnie nic do roboty, może w osteczności obejrzeć ten film.