Dosyć ciekawy film opowiadający o losach rodziny po śmierci ojca.
Kluczowym elementem tej historii jest oczywiście drzewo,które jest symbolem lub wyobrażeniem ojca jak i męża.
Szczególnie córka,która była ulubienicą swojego taty musiała znaleźć jakiś sposób pewną swoistą terapie ,która pozwalała jej żyć normalnie.
Rozmowy z drzewem dawały jej szczęście, mogła poczuć z powrotem bliskość ojca.
Dlatego drzewo było tak ważnym elementem.
Wiązały się z nim wspomnienia, gdyż było ono pośród nich od kiedy go tylko pamiętają ,tak jak ich ojciec.
Terapia wydawała się skuteczna gdyż nawet matka czas od czasu z niej korzystała,mimo ,że traktowała to troszkę w inny sposób.
Można powiedzieć całkiem udana fabuła z nastrojową muzyką, ciekawie pokazana, choć niestety podobnych filmów już było troszkę.
Takie mocne 6/10 myślę film zasługuje na pewno. Warto obejrzeć ,gdyż był naprawdę niezły.