OTWARTE DRZWI to jeden z serii bardzo wielu mało znanych horrorów, które trafiają do Polski za pośrednictwem kanału CINEMAX.

Ten skromniutki, reżyserski debiut Doca Duhame to film niezależny, zrealizowany na poły amatrskimi metodami. Pomimo tego faktu OTWARTE DRZWI ogląda się całkiem nieźle i ma się wrażenie obcowania z całkiem sprawnie nakręconą produkcją klasy B zrealizowaną za przyzwoite pieniądze.

OTWARTE DRZWI to rodzaj metaforycznej przestrogi przed destrukcyjnym wpływem naszych (nie tylko młodzieńczych pragnień) i chęci osiągnięcia własnych celów jak najłatwiejszymi środkami.
Główna bohaterka filmu zawiera tu bowiem pakt za pośrednictwem pirackiej audycji radiowej z tajemniczą wyrocznią, której pochodzenie okazuje się być czysto piekielne.

W dziele Doca Duhame mamy sportretowaną grupę szalejących i przeważnie dość niesympatyczmnych nastolatków, którzy w pewnym m,omencie filmu zaczynają ginać w dość makabrycznych okolicznościach. Jeśli idzie o rozwiązanie fabularne ten niezależny horror nie zaskakuje niczym nowym, ani też mniczym sepcjalnym.

Dodatkowo OTWARTE DRZWI to film obsadzony ładnymi młopdymi buźkami, które niestety w przeważającej większości nie bardzo potrafią grać. Od strony aktorskiej ten film w dużej mierze zawodzi co przekłada się na znacznie słabszy odbiór fil,mmu i często psuje misternie budowaną tu atmosferę grozy.

Obraz doca duhama broni się jeko tako dzięki przyzwoitej realizacji, pewnym ambicją intelektualnym (to film metafora) i kilku sprawnie zaaranżowanym scenom.

Twórcy OTWARTYCH DRZWI mieli spore ambicje, które być może by zaowocowały bardzo dobrym filmem gdyby nie kiepska obsada oraz nazbyt wiele sztampowych rozwiązań fabularnych.
Obraz ten można polecić jedynie koneserowi gatunku, który znajdzie tu dla siebie kilka ciekawych smaczków.