Chodzi mi mianowicie o to, co autor miał na myśli, i czemu akurat to, i gdzie leży klucz do zrozumienia ( i ocenienia) danego dzieła filmowego.

Weźmy na warsztat, przewijającą się choćby i na tym forum, alegorię do wojny domowej w Irlandii. Że poszczególni bohaterowie symbolizują postawy społeczne charakterystyczne dla tamtego okresu, że jedni chcą starego si spokoju, inni nowego, inni emigrują, a w samej wojnie nie wiadomo, kto, dobry, kto zły, itp. Ok, przyjmijmy do wiadomości, że ta interpretacja ma sens, jednakże czy musi być tak, że żeby chcieć zrozumieć dany film, należy znać (dosyć szczegółowo) kontekst historyczny? Czy język filmu nie powinien być bardzo uniwersalny, głeboki, ale jednak pozbawiony wiedzy dostępnej na kartach podręczników? Czy jeśli przyjąć, że w świecie anglojęzycznym historia Irlandii jest popularniejsza, a przez to powyższa interpretacja bardziej oczywista, to czy można się zacząć zastanawiać, że ten film byłby zdecydowanie niżej oceniony przez krytyków tego świata, gdyby był oparty na nieznanej szerzej historii wojny domowej np. w Królestwie Tonga / Dżibuti / Kiribati? Analogicznie ma się kontekst mitów, legend i symboli, które również w filmie są mocno wyeksponowane, a nie muszą być oczywiste dla odbiorcy - dla mnie nie były.

Od razu próbując uniknąć ukrzyżowania dopowiem, że moimi ulubionymi filmami nie są filmy o superbohaterach i amerykańskie komedie o studentach, natomiast przerost formy nad treścią również nie jest tym, czego w kinie szukam ;)