Historia nowej fali, od sukcesu 400 batów w Cannes i wypłynięcia nowego pokolenia związanego z Cahiers du Cinema, genezy
Bez Tchu, powrotu do pierwszego spotkania dwóch podrostków-kinofilow w Biarritz dzięki filmowemu klubowi Rohmera, jego
gazecie i organizowanemu festiwalowi, dalej przez pierwsze lata i kryzys nowej fali, kryzys kina w ogóle, aż do wyrzucenia
Langloise;a z kinoteki, protestów w marcu 68, protestów studenckich z maja tego samego roku i zbojkotowania przez Godarda i
Truffaut festiwalu w cannes.Wreszcie do upadku przyjazni, rozejscia sie ideologii, a wszystko z dzieckiem nowej fali J-P Leaud po
środku, skaczącym przez większość kariery między tamtymi dwoma. Mnóstwo informacji, dokumentów i wywiadów, kulisy nowej
fali i wspolpracy zaangażowanych w ruch reżyserów, ich poglady i inspiracje. Az chcialbym zobaczyc kazdy wspomniany film.
Film jest świetny - zawiera sporo informacji, ale dobrze zaserwowanych, tworzących wciągającą opowieść. Nie do końca rozumiem zasadności przebitek z Isild Le Besco, ale poza tym film ogląda się bardzo dobrze.
Truffaut to największy filmowiec wszech czasów. Po Dwóch na fali potwierdziło się moje przekonanie, że o głowę bije Godarda!