Film porusza trudny temat dzieci z rodzin z problemami. Główni bohaterzy to dzieci z przemocowej rodziny. A filmie mamy inne dzieci min. takie które straciły rodziców i są sierotami. Dzieci na lato (albo na stałe) trafią do czegoś w rodzaju domu dziecka ale tymczasowego. Niestety ośrodkiem(?) kieruje bardzo okrutna, apodyktyczna kobieta, pomocnice też nie są lepsze, po za jedną pochodzącą z zagranicy i przydzieloną do opieki nad niepełniosprawną dziewczynką. Niestety to, że jest miła dla dzieci nie podoba się kierowniczce... W końcu udręczone traktowaniem i samotnością dzieci uciekają i wracają do domu... Film jest dziwny, jak to skandynawskie filmy akcja rozwija się baaardzo powoli. Przez większość filmu niewiele się dzieje. No ale ostatecznie mamy do czynienia z małymi dziećmi to możliwie, że inaczej się nie dało. Film ma mnóstwo niedopowiedzeń, niby nie dziwne bo w końcu wszystko widzimy oczami dziecka a podawane są nam tylko strzępy informacji albo wcale. W dodatku mieszają się wizje czy marzenia/wyobrażenia dziewczynki z rzeczywistością. Także trudno powiedzieć, czy na pozór szczęśliwe zakończenie nim jest naprawdę czy nie. Zakończenie jest totalnie niedopowiedziane i wyjaśnione. Ogólnie film jest smutny i ogólnie kręcony w takich szaro-burych kolorach.
W filmie jest też sporo wątków nieco pobocznych które nic nie wnoszą - choćby wątek molestowania, zalatujący sterotypami i do niczego nie prowadzący - i bez tego wiemy, że miejsce w którym były dzieci do miłych i przyjemnych nie należało.

Film całościowo jest nijaki - mimo solidnej gry aktorskiej dzieci, szczególnie dziewczynki, no bo chłopiec no... za wiele się nie wykazał ale i chyba nie mógł. Wiele rzeczy jest zanadto stereotypowo ujętych i z przesadą, mało co jest wyjaśnione a sam film jest nieco nudny.

Także za całokształt 4/10.