Jeden z niewielu, jeżeli nie jedyny, w którym lektor staje się bezrobotny, z powodu braku dialogów. Historia opowiedziana muzyką i obrazem, daje widzowi do myślenia, ale również pokazuje, że w obliczu wątpliwości i błędnych decyzji, nałóg schodzi na drugi plan, a staranie się w tym przypadku o odzyskanie dziecka, staje się priorytetem, nawet jeśli trzeba się włamać.
Film estetycznie niesamowity. Ujęcia, obrazy, światło i muzyka są jak najbardziej pełnoprawnym uczestnikiem tej opowieści. Postacie są tu po części groteskowe, a po części hipnotyzujące. Nie powiem żeby film wzbudził moje pozytywne uczucia, ale ciężo pozostać po jego seansie obojętnym. Myślę, że długo zostanie w mojej pamięci choć też nie mam ochoty do niego nigdy wracać bo uruchamia u mnie zbyt dużo złych emocji zwłaszcza, że mam małe dzieci i patrzę na to trochę z perspektywy matki. Mimo to film warty obejrzenia bo przecież w kinie właśnie chodzi o wzbudzenie emocji, a tu ich nie brakuje.