Po filmach "Nocne rozmowy z matką" i "Kraina mego serca" eksperymentalny projekt Jana Němca zamyka jego swobodną trylogię autobiograficzną. Karel Roden zagrał tu rolę alter ego reżysera, filmowca, który w towarzystwie pasażerów – Enrico i ponętnej Jany – odbywa podróż autem z Pragi do Austrii. Wiezie cztery szpule unikatowych nagrań z praskich ulic, na które w sierpniu 1968 roku wtargnęły czołgi armii sowieckiej. Chełpliwy komentarz Němca, który twierdzi, że jego ujęcia (zamieszczone w filmie) „widziało więcej ludzi niż filmy Spielberga”, coś w sobie ma – stanowiły bowiem ważne, autentyczne źródło informacji, dzięki którym świat mógł się dowiedzieć o wydarzeniach w okupowanej Czechosłowacji. Materiał filmowy sprzed 40 lat jest wpleciony w podróż trojga protagonistów. Nasycone emocjami, szokujące obrazy protestów i rannych na ulicach Pragi stanowią kontrapunkt dla dramaturgicznie pustych ujęć trzech osób w aucie.