...zwykła opowieść klasy B pełna seksu i przemocy. Ale, o dziwo, film ten jest o wiele bardziej
złożony i inteligentny niż mogłoby się na początku wydawać. Reżyser pokazuje tu, poprzez
mocne sceny i ogólne rozpasanie moralne, jak pociągające bywa zło. Z jednej strony bowiem
oglądając "Dzikość serca" i takie momenty jak np. znęcanie się nad Johnniem człowiek jest
przerażony i obrzydzony, z drugiej nie potrafi powstrzymać się przed ujrzeniem co będzie dalej,
oglądaniem całego zajścia i, głęboko skrywaną - ale jednak - ciekawością i fascynacją. I
właśnie o tym jest ten film. I myślę, że za to głównie zgarnął Złotą Palmę w Cannes. Poza tym
obraz nakręcił David Lynch - prawdziwy mistrz reżyserii, który te wszystkie elementy potrafi
doprowadzić do takiego stanu, że całość autentycznie zachwyca i ogląda się ją z prawdziwą
przyjemnością. I tutaj także, choć "Dzikość serca" to nie "Zagubiona autostrada" czy
"Mulholland Drive", można spotkać elementy poetyki snu, koszmaru tak charakterystyczne dla
twórcy "Blue Velvet". Które oczywiście wplecione są w fabułę z maestrią nie do podrobienia.
Muszę też wspomnieć o Laurze Dern. Zawsze postrzegałem ją jako aktorkę mało urodziwą, ale
kiedy zobaczyłem "Doskonały świat" Clinta Eastwooda czy właśnie "Dzikość serca" w których
występowała kiedy była jeszcze młodsza, muszę zweryfikować swoją opinię - jest, czy może
była, naprawdę piękna. Ta figura, ramiona, włosy, rysy twarzy... "Dzikość serca" - 9/10.